شهید ایزدی و لبخندی که همیشه بر لب داشت…

همه او را دوست داشتند چون با همه مهربان بود. اخلاق خوبی داشت. همیشه لبخند بر لب داشت و می گفت و می خندید.» (مادر شهید)

شهید منصور ایزدی
نام: منصور
نام خانوادگی: ایزدی
نام پدر: قربان
تاریخ تولد: ۱۳۴۲
میزان تحصیلات: چهارم ابتدائی
تاریخ شهادت: ۲۳/۰۲/۱۳۶۲
محل شهادت: فکه

منصور در سال ۱۳۴۲ در لار به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران کودکی وارد دبستان مجتهدی شد. از سال پنجم ابتدایی  به کار جوشکاری مشغول گردید. « همه او را دوست داشتند چون با همه مهربان بود. اخلاق خوبی داشت. همیشه لبخند بر لب داشت و می گفت و می خندید.» (مادر شهید)

با تأسیس پایگاههای مقاومت به عضویت پایگاه امام حسن عسکری (علیه السلام) در آمد و به فعالیت مشغول شد. آبان ماه ۶۱ برای گذراندن دوران آموزش سربازی به کرمان اعزام شد و پس از آن راهی جبهه فکّه گردید. « آخر از همه با من خداحافظی کرد. وقتی می خواست برود آرام و قرار نداشت. دلش آرام نمی گرفت. » (مادر شهید)

پس از ۴ ماه حضور در جبهه فکّه، سرانجام در بیست و سوم اردیبهشت سال ۶۲ بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

« فردای آن روز که منصور را به خاک سپردیم به خانه آقای آیت اللهی رفتیم. ایشان گفت: طاقت بیاور کار خداست، کاش ما به جای آنها بودیم. یک شب در خواب دیدم که شهید می گوید: من از شهید شدنم ناراحت نیستم و افتخار می کنم.» (پدر شهید)

از شهید ایزدی نوشته ای به یادگار نمانده است. روحش شاد.