حدود یک دهه است که زوجهای جوان، فرزندآوری را به عنوان موضوعی حاشیهای پنداشته و به گونهای از پذیرفتن مسؤولیت تربیت فرزند، شانه خالی میکنند. به گزارش میلاد لارستان سالهای…
حدود یک دهه است که زوجهای جوان، فرزندآوری را به عنوان موضوعی حاشیهای پنداشته و به گونهای از پذیرفتن مسؤولیت تربیت فرزند، شانه خالی میکنند.
به گزارش میلاد لارستان سالهای پس از جنگ به واسطه تقدیم شهدای بسیار، بر فرزندآوری تاکید شد و به یک باره جمعیت جوان کشور با شیب صعودی تندی در سالهای بعد از انقلاب افزایش چشمگیری یافت، اما شعار “فرزند کمتر، زندگی بهتر” در آن دوران سیاستی بود که جهت کنترل جمعیت اتخاذ و ادامهدار شد تا جایی که بر اساس پیشبینی که قرار بود کاهش جمعیت را در دورنمای سال ۹۱ رقم بزند، به یکباره در سال ۷۱ رخ داد.
این روزها بیم آن میرود که به زودی با ایرانی پیر و سالخورده رو به رو شویم و بحرانی جبران نشدنی در سالهای نه چندان دور دامنگیرمان شود.
شاید در نگاه اول، ماجرا همچین بغرنج هم به نظر نرسد، اما وقتی عمیق به موضوع بنگریم، آسیبهایی که در پی بروز پیری جمعیت رخ خواهد داد را به خوبی درک خواهیم کرد.
اینها در حالی است که رهبر معظم انقلاب از سال ۹۰ تاکنون بارها و بارها به این موضوع اشاره کرده و حتی با به کار بردن جمله (خطا کردیم) نسبت به در پیش گرفتن سیاست کنترل جمعیت، نسبت به بحران کاهش جمعیت به مسئولان هشدار دادهاند.
وقتی به زندگی افراد مشهور در جامعه خودمان مینگریم، افرادی که به عنوان الگو برای بسیاری از جوانان خط و مشی تعیین میکنند، یا فرزندی نداشته، یا در نهایت یک و در خوشبینانهترین حالت دو فرزند دارند. برخی هم در این میان به پرورش حیوانات یا پرندگان خانگی به جای فرزندآوری روی آورده و این اقدام را در میان جوانان باب کردهاند.
همه اینها در حالی است که رهبر معظم انقلاب بارها در سخنانشان بر مقوله فرزندآوری تاکید کرده و تسهیل شرایط ازدواج و فرزندآوری جوانان توسط دستگاهها را ضروری عنوان کردهاند.
این روزها کاهش میل به ازدواج و تشکیل زندگی مشترک به دلایل متنوع که مهمترین آن مشکلات اقتصادی است و در پی آن، افزایش میانگین سن ازدواج و درنهایت کاهش نرخ باروری موضوعی است که در افق ۳۰ ساله کشور معضلی جدی را با تبعات جبرانناپذیر اجتماعی، اقتصادی و امنیتی پیش رویمان قرار خواهد داد. معضلی که امروز برای عموم مردم چندان محسوس و ملموس نیست اما مسئولان باید نسبت به آن هشیار باشند.
یکی از دیگر مسائلی که در این شرایط بسیار اهمیت دارد، بالا بودن هزینههای بارداری است، از آزمایشها و غربالگری و سونوگرافیهای دوران بارداری گرفته تا هزینههای زایمان و مخارج بیمارستان.
از دیگر سو برخی زوجهایی که نیاز است با روشهای نوین پزشکی باردار شوند که آن هم نتیجه صد در صدی به دنبال ندارد، باید هزینههای هنگفتی را متحمل شوند که با توجه به شرایط اقتصادی جامعه امروز برای بسیاری امکانپذیر نیست.
از این رو با توجه به اهمیت پرداختن به بحث فرزندآوری نیاز است، همه دستگاهها بر این موضوع همت گماشته و در این راستا حرکت کنند و بر اساس فرمایشات معظمله برنامهریزی خود را بر اساس سیاست افزایش جمعیت بنا کنند.
ف ۱۱۰