قدیمیترین محله در شهر قدیم کجاست؟

در بدو تشکیل آبادی به نام لار محله ای وجود نداشته است .

قدمت لارستان در تاریخ مفصل به حدود ۳۰۰۰ سال پبش برمی گردد. با توجه به آثاری که در منطقه لارستان شناسایی شده آتشکده آذرفرنبغ قدیمی ترین اثر تاریخی می باشد .

البته به نظر می رسد که اولین اثر در منطقه لارستان مربوط به برکه ها باشد.

واما قدیمی ترین و اولین آبادی به قولی مرکز لارستان شهر قدیم بوده است.

از آنجایی که اکثریت مردم لارستان شغل تجارت داشته اند و کلا مردمان قدیم به دلیل اینکه از حمله دشمن وهمسایه ها در امان بماند مجبورا در بلندی وقلعه ها ودر کنار رودخانه های فصلی شهر زدگی کنند

قدیمی ترین آثار در لارستان به قلعه اژدها پیکر  و قدمگاه که در واقع معبد شهر آیین مهر بوده است که در زمان کیخسرو به تصرف در می آید وبه طلسم کیانی مشهور می گردد که بعد از آمدن اسلام به قدمگاه تغییر نام می دهد.

هر چند در اطراف لار هم مردم به خصوص چد ها یا جودها زندگی می کردند گال چدو قبرستان جد ها در کوی گاله. و آبادی های کوچکتر همانند پدس. دیسه. کنرو. درویش عالی. اناغ نیز بوده است.

با این تفاصیل و توجیه مردم اولیه لار در محله پشتو ودر دامنه قلعه اژدها پیکر  و کنار رودخانه فصلی یعنی کوی گاله  زندگی می کردند.

در  کتاب تاریخ مفصل لارستان اشاره به ۳ زلزله شدید در لار می کند اولین زلزله بیش از ۸۰۰ سال پیش ودومین زلزله دوره صفویه حدود ۴۰۰ سال پیش  وسومین زلزله سال ۱۳۳۹ بعد از زلزله اول تعدادی از مردم به طرف پایین قلعه که بعد ها به نام جاشهر(اوو فروشو )  و گودو ( پشت بزال کهنه. قصاب .پیرغیب و محله آقا قنبربیگی) سکنی می گزینند.

اهالی کوی گاله به دگل (افرادهایی تنومند وجنگجو بودند) نیز معروف هستند که خانه هایشان در پشت قلعه و کنار رودخانه فصلی حیدری زندگی می کنند.

بعد از زلزله دوم(بیش از ۴۰۰ سال پیش) محله نو ایجاد می شود (از دوره صفویه) و بعد از زلزله سوم خیابان مرتضوی و شهر جدید ایجاد می شود.

واما محله کوو وکوریجان این دو محله در واقع شهرکی بوده است در حاشیه شهر لار. محله کوو مسجدی دارد به نام مسجد امام حسین که یک شیعه حیدر آبادی درست کرده است و این مسجد در حیدر آباد هند وصحرای باغ  موقوفه دارد .

جاده ابریشم از کنار محله کوو می گذاشته است  ودر مورد محله کوریچان قدیمی ترین مسجد که بر می گردد به اوایل اسلام به نام اخی در این محله قرار دارد محله کوریچان هم به عنوان ورودی شهر وهم به نوعی دیگر خروجی وآخر شهر می توان قلمداد کرد و می گویند  باغ شهری مردم لار بوده است (همانند نیمه وسه نخود فعلی) اکثریت تاجر نسینان لار در این مکان زندگی می کردند نام دیگر محله کوریچان عشرت آباد بوده است . ( روی کلمه عشرت شک دارم)

این دو محله پسوندی به نام بو دارند. کورچو بو و کووو بو پس به نظر می رسد شهرکی بوده در بلندی.

تعدادی زیادی از مردم کوی گاله و کوریجان  از دیسه مهاجرت به این دومکان نموده اند.

بچه های این دومحل در زمان های نه چندان دور زمانی که می خواستند بیایند به خیابان یا بزال از کلمه داریم می رویم شهر استفاده می کردند.

تهیه کننده:  صمدکامجو

 عکس: کیوان فتحی