جناب وزیر راه،خواهشمندیم عمق خطر را با کل وجود خود حس نمایید…

یکی از کاربران میلادلارستان که در تهران زندگی می کند و برای تعطیلی های ایام نوروز با وسیله شخصی به لار سفر نموده، طی یادداشتی کوتاه خطاب به وزیر راه و شهرسازی برای ما ارسال نموده خواستار تسریع در تکمیل جاده مرگ شده است. وی در این یادداشت که با عنوان “آقای وزیر راه،  عمق خطر را با کل وجود خود حس نمایید… ” بیان داشته :

پس از مدتها دوری از خانواده به علت بحران کرونایی، تصمیم گرفتم امسال را با وسیله شخصی از تهران به شهر زیبایم لار سفر نمایم. برای طی طریق از حذود ساعت 5 صبح  ار مسیر آزارراه خلیج فارس (همان مسیر تهران به شیراز) شروع به حرکت نمودم. در این مسیر 6 خطه (3 خط رفت و 3 خط برگشت) که سقف سرعت 120 کیلومتر بر ساعت اعلامی از سوی سازمان راهداری به راحتی محقق می شد و مسیر به اصطلاح کفی در تهران تا اصفهان ظرف چند ساعت پیموده شد.

در ادامه مسیر از اصفهان به سمت شیراز مسیر 4 خطه می شد که در این فاصله نیز سقف 110 کیلومتر بر ساعت اعلام شده دست یافتنی بود. با توجه به بسته بودن جاده کمربندی شیراز مجبور شدم از داخل شهر شیراز عبور نموده و به سمت مسیر شیراز- جهرم – لار راهی شوم.

در این مسیر جاده بازهم 4 خطه بود و کم  بیش با همان سرعت معمول  به ادامه راه پرداختم اما دیگر شب فرا رسیده بود…. در ادامه به حدود 145 کیلومتری شهر لار رسیدم که جاده دیگر دو خطه(تک بانده) می شد. سرعت را بالاجبار و به دلیل وجود تعداد قابل توجه ماشین های سنگینی که حق و حتی جرئت سبقت گرفتن اژ آنها را نیز نداشتم؛ بسیار کم کردم…. با نگاهی به جاده متوجه شدم کماکان در حوزه اداره کل راه و شهرسازی فارس قرار دارم.

با همان سرعت کم و در انتظار کورسوی امیدی جهت سبقت گرفتن از ماشین هایی جلویی خودم بودم که ناگهان ماشین سنگینی بوق زنان در حال نزدیک شدن بوده و امان سبقت را مجدد از ما برید. به حدود 105 کیلومتری شهر لار که رسیدم تابلوی اداره کل راه و شهرسازی لارستان ظاهر شد. این حالت ترس و واهمه از سبقت گرفتن را تا حدود 30 کیلومتری شهر لار با خود و ماشین های پشتی و جلویی همراه داشتم. به 30 کیلومتری لار که رسیدم جاده عملا در ورودی لار به صورت چهاربانده تغییر یافت.

طی بررسی در این مسیر می توان گفت حدود 40 کیلومتر در حوزه اداره کل راه وشهرسازی فارس و حدود 70 کیلومتر در حوزه اداره کل راه و شهرسازی لارستان به صورت تک بانده بوده و عملا می توان گفت 115 کیلومتر از مسیر شیراز به لار هنوز بوی مرگ می دهد.

آمار تردد خودروهای سبک و سنگین از جهرم به لار در سال 1398، به یک میلیون و صد هزار و در سال 1399 به بیش از یک میلیون 200 هزار  افزایش یافته است. طبق همین آمار، میزان تردد خودروهای سنگین در سال 99 از تردد خودروهای سبک بیشتر بوده که باز هم باید عنایت داشت  که این میزان تردد خودروهای سنگین در یک مسیر کم عرض تک خطه در جریان بوده است.

شاید بیان این موضوع  روی کاغذ راحت و تنها در حدآمار باشد اما اگر  بدانیم که تنها در 10  روز منتهی به 5 فروردین 1401 حدود 20 کشته و زحمی در این مسیر به ارمغان آمده است، شاید عمق فاجعه را بهتر درک نماییم.

حرکت در این محور اگرچه در طول روز خطرناک است اما در شب فاجعه ای بس خطرناک تر رخ خواهد داد. تنها به این جمله پایانی اکتفا می کنم و آن هم خطاب به جناب قاسمی وزیر راه و شهرسازی، جناب وزیر … اگر می خواهید عمق فاجعه و خطر را با عمق وجود خود حس نمایید خواهشمندیم مسیر  115 کیلومتر فوق در محور جهرم به لار را آن هم در شب و آن هم با ماشین شخصی طی طریق نمایید….خداقوت آقای وزیر…