10 شاخصه برای تحرک در توسعه لارستان

میلاد لارستان: پیشرفت و رشد، از ویژگی های جدایی ناپذیر و غریزی بشر است که می تواند به انواع و اشکال مختلف صحیح و عقلانی یا نادرست و احساسی به وقوع بپیوندد.

توسعه لارستان از همه جهات، یکی از خواسته های دیرینه و منطقی مردم این خطه بوده و خواهد بود اما متأسفانه در برخی ادوارها با در پیش گرفتن رویه ای نادرست باعث کُندشدن مسیر پیشرفت یا شاید گاهی عقب گرد شده است.

به همین خاطر در این نوشته سعی می شود دو بُعد اصلی و اصولی ایفا کنندگان در راه رشد و ترقی لارستان یعنی آحاد مردم و مسئوولان مورد کنکاش قرار گیرد.

مردم:

افرادی که در یک جامعه زندگی می کنند، نقش اساسی در تحقق اهداف مشترک به ویژه نقطه های کلان دارند که این خواسته ها در گاهی اوقات بر عقائد و تفکرات غلبه می کند که از جمله آن؛ نقطه اشتراک همه افراد توسعه لارستان است. برای این مهم یک سری پیش زمینه ها لازم است که برخی از مهمترین این موارد در زیر اشاره می شود:

* مطالبه گری: این شاخصه دارای اهمیت بسیار بالایی است زیرا تا زمانی که یک گروه یا جامعه خواهان دستیابی به خواسته ای نباشد، محقق نمی شود و به قول معروف؛ «حق گرفتنی است، دادنی نیست». اما متأسفانه در بسیاری از اوقات سکوت در برابر کمبودها یا اجحاف ها باعث ضرر و زیان شده است.

* پرهیز از انتقادهای نادرست: در مقابل مطالبه گری، اظهارنظرهای نابجا و غیرمنطقی قرار دارد که همه ما به طور روزانه با این قضیه مواجه هستیم و می بینیم بسیاری از افراد بدون آنکه در موضوعی صاحب تفکر یا تخصص باشند در همه امورات ابراز نظر و البته تخریب می کنند و همین موضوع در بسیاری موارد باعث دلسردی یا از دست رفتن موقعیت ها می شود.

* مشارکت: این شاخصه در لارستان در برخی نقاط بسیار برجسته که نمونه آن مشارکت خیرین است و در بسیاری از جهات بسیار کمرنگ که نمونه های آن فراوان مشاهده می شود از جمله عدم پذیرش مسئولیت، عدم همراهی، عدم همفکری، عدم یاری کردن فردی که در میدان عمل مسئوولیت اجرایی دارد و غیره است.

* سرمایه گذاری: این بخش از ویژگی های مردم لارستان، ضعیف به نظر می رسد و با وجود بهره مندی از سرمایه های باارزش، متأسفانه کمترین میزان سرمایه گذاری به ویژه در بخش اقتصادی و صنعتی در منطقه صورت گرفته است و به عبارتی مردم ما دارای کمترین میزان ریسک پذیری هستند.

* پرورش نیرو: مردم لارستان باید با پرورش نیروهای نخبه و تراز اول و همچنین وارد کردن آنها به رده های بالای مدیریتی(همچون برخی شهرها)، نقشی تأثیرگذار در تصمیم گیرها و امتیازگیری داشته باشند.

نقش مسئولین:

در کنار نقش تأثیرگذار مردم، مسئوولین در رده های مختلف وجود دارند که به لحاظ قانونی در بسیار از امورات می توانند راهگشا باشند. برای نشان دادن اهمیت جایگاه مسئوولین چندین شاخصه در زیر ذکر می شود که عبارتند از:

* برنامه ریزی و طرح دهی: بسیاری از مسئوولین دارای راهبرد و هدف و نوآوری هستند، اما متأسفانه گاهی اوقات مشاهده می شود که برخی مسئوولان فاقد برنامه و ابتکار بوده و فقط خود را معطوف به نامه نگاری ها و به عبارتی درگیر بورکراسی های معمول می شوند. این بُعد شاید بتواند مسئوولین رده بالاتر را راضی نگه دارد اما تحرک مضاعفی برای پیشرفت حاصل نمی کند.

* رایزنی: این شاخصه مهم، علاوه بر آنکه می بایست در سطح سلسله مراتب اداری معمول صورت بگیرد، می تواند جایگاه های بالاتر از آن را نیز در بر بگیرد و از این طریق راه میان بُری برای توسعه پیموده شود.

* پیگیری: یکی از اعتراضات عمومی به برخی از مسئوولان، عدم پیگیری بودجه ها و پروژه هاست که گاهاً هم به حق و صحیح است و برخی از مسئولین منتظر می مانند تا دیگران پیگیر کار باشند یا مسئوولان بالادستی چیزی را دو دستی به آنها تقدیم کنند.

* همکاری و حمایت: برای تحقق پیشرفت، جذب حداکثری در همه زمینه های نیروی انسانی، سرمایه های مادی، منابع طبیعی و غیره لازم است. پس می بایست مسئوولان با تلاش مضاعف به دنبال گشایش در امور بوده و با حمایت و همکاری با دلسوزان به ویژه سرمایه گذاران تسریع کننده رشد باشند.

* جذب نیرو و بودجه: این بخش معمولا در لارستان با ضعف همراه بوده و به دلیل کمبود نیرو باعث از بین رفتن فرصت ها شده یا بودجه ها اختصاص نمی یابد یا اگر اختصاص یابد، تحقق پیدا نمی کند و همین موجب شده تا توپ جذب بودجه به زمین خیرین بیافتد.