بازي‌هاي محلی(دارچکل)

بباجی اهل بازی ورزش هم بوده است و از بازی های قدیم ومرسوم لارستان  که ساده  وجذاب می باشد  برای ما تعریف می کند .  این بار: دار چَکُل

وسایل بازی : یک عدد سنگ ؛ دو عدد چوب کوچک و بزرگ
تعداد افراد: به صورت انفرادی، دو نفری یا تیمی
اهداف بازی : تربیتی: رقابت سالم .سرگرمی ؛ احترام به قانون ؛ نظم و انضباط ؛ دوستی  ؛
حساب رسی فنی :
نشانه گیری ؛ قدرت ؛ هماهنگی
مکان بازی : در کوچه ها وفضا های  باز

نحوه انتخاب بازیکنان  :

 ابتدا بازیکنان مِرد می آورند  وبه دو دسته تقسیم می شوند ( در مورد مِرد قبلا توضیح داده شده است ) دونفر هم به عنوان استاد می باشد . شروع کننده  بازی  با، دار ( چوب بزرگ ) و چکل (چوب کوچک ) به وسیله دو استاد با انداختن چکل به هوا و با دار رویش كردن، تعداد آنها را می شمارند  تعداد زیادتر برنده و شروع کننده بازی می باشد .

نحوه بازی :

سنگ نسبتا بزرکی به عنوان ایستگاه در یک جا قرار می دهند . نفر اول یا تیم شروع کننده از پشت سنگ  ؛چکل را به هوا پرتاب کرده وسعی می کند با دار به آن ضربه بزند  بعداز ضربه وحرکت دارنفرات تیم مقابل که روبروی سنگ با فاصله های متفاوت ایستاده اند  سعی می کنند ابتدا از روی هوا با پا ضربه به دار بزنند ودار را نزدیک به سنگ کنند و اما اگر نتوانستند با دست، دار را به طرف سنگ نشانه گیری می کنند . اگر به سنگ برخورد کرد طرف زننده ضربه سوخته ( بازنده ) می شود . اگر چکل به سنگبر خورد نکرد طرف شروع کننده با دارش فاصله چکل تا سنگ اندازه می گیرد البته زمانی که چکل به طرف سنگ پرتاب می شود شروع کننده می تواند در هوا به چکل ضربه بزند ومانع از برخورد چکل به سنگ شود .  شروع کننده بازی  مجاز است که دوبار به چکل ضربه بزند ( اگر بار اول دار به چکل برخورد نکرد یکبار دیگر مجاز به ضربه زدن می باشد ) تعداد فاصله ها هم قرار دادی است .   همانطور تمام بازیکنان به نوبت به چکل ضربه می زنند و در آخر سر نیز استاد این کار ادامه می دهد .

چه موقع تیم بازنده وجای بازیکنان عوض می شود :

۱-    اگر همه بازیکنان ضربه زدند و تیم مقابل بتوانند چكل به سنگ بزنند ( همه بازیکنان سوخته شوند).
۲-    زمانی که فاصله قرار دادی بین خودشان به حد نصاب نرسد .  

 صمد کامجو