گفت و گو با دکترای دندانپزشکی حرفه ای از روستای بریز

میلاد لارستان: مهدی مریدی، متولد ۱۳۵۷، از مقاطع مختلف تحصیلات و زندگی خود می گوید؛ مقطع ابتدایی را در روستای بریز گذراندم و مقاطعی از راهنمایی و دبیرستان را در شیراز و لار طی کردم در این برهه از زمان به دلیل شغل پدر از کشور مهاجرت کرده و ساکن امارات شدیم، سال سوم و چهارم دبیرستان را در مجتمع آموزشی امام خمینی ابوظبی گذراندم. سپس برای ادامه تحصیل به هندوستان رفتم وبه مدت سه ماه در آنجا ماندم. ولی به دلایلی از تحصیل در آنجا صرف نظر کرده و به ابوظبی برگشتم.

از آنجایی که برای ادامه تحصیل مصمم بودم و اهداف و آرزوهای بلندی در سر داشتم، در سال ۹۷ میلادی اوکراین را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم.  ۱۷ مرداد ۷۶ وارد اوکراین شدم بلافاصله وارد کالج شده و به خواندن زبان روسی مشغول شدم، پس از یک سال تحصیل در کالج وارد دانشگاه پزشکی دولتی (خارکوف) شدم. دو سال در رشته پزشکی درس خواندم اما تصمیمم عوض شد و  رشته دندانپزشکی را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم البته با این کار یک سال عقب افتادم اما فکر می کردم که ارزشش را دارد.

* دلیل انتخاب رشته دندانپزشکی چه بود؟

با این تفکر تغییر رشته دادم که دندانپزشکان زودتر وارد بازار کار می‌شوند و زودتر می توانند کار عملی بر روی بیمار را انجام دهند. البته من تا حدودی تنوع‌طلب هم بودم و دوست داشتم به دیگر شهرهای اوکراین نیز سر بزنم، در حالی که از  یکی از دیگر شهرهای اوکراین به نام (دنیپرو پترو فسک) خوشم می آمد دانشگاهم را به آنجا انتقال دادم، بنابراین در آکادمی پزشکی دولتی دنیپرو پتروفسک ادامه تحصیل دادم‌. ۵ سال نیز در این شهر درس خواندم، و مدرک دکترای دندانپزشکی را از این دانشگاه دریافت کردم. از آنجایی که تاکید وزارت بهداشت و درمان ایران بر این بود که تحصیلات باید در پایتخت باشد، برای شروع دوره تخصص به پایتخت  اوکراین (کی یف ) نقل مکان کردم در دانشگاه (بوگامولسک) این شهر  یک سال در رشته تراپی درس خواندم. رشته تراپی شامل ترمیم، زیبایی، تشخیص بیماری های دندان و درمان ریشه بود. که در ایران سه رشته جداگانه محسوب می‌شد، اما در آنجا چندین رشته با هم ادغام شده بود، و این تفاوت رشته های تخصصی ایران و اوکراین بود.

پس از گذراندن یک سال از رشته تخصصی تصمیم گرفتم برای تایید مدرک عمومی به ایران بیایم، و از آنجایی که تایید مدرک ۱۰ ماه به طول انجامید از برگشتن به اوکراین منصرف شدم و این مصادف شد با سکونت من در تهران. تهران شهر بزرگ و گرانی بود، پس به فکر کار در یکی از آژانس های مسافرتی افتادم و وظایف تنظیم برنامه های تور، اخذ ویزا در سفارت روسیه و  … به عهده من بود.

پس از گذشت ۱۰ ماه وزارت بهداشت مدارکم را تایید کرد و من باید برای امتحان علوم پایه آماده میشدم، ۶ ماه برای علوم پایه و ۳ ماه برای امتحان جایابی وقت گذاشتم که هر دو را بار اول پاس کردم. مهرماه ۸۶ وارد دانشگاه شیراز شدم و به مدت ۲ سال واحدها عملی روی بیمار را گذراندم و توانستم مجوز کار از وزارت بهداشت را دریافت کنم.

* در چه تاریخی مطب خصوصی دندانپزشکی را افتتاح کردید؟

در ابتدای سال ۹۰ درشهر لار با افتتاح مطب شروع به کار کردم. اما با مشکلات و سختی های زیادی در این شهر مواجه بودم، که مهمترین آنها رقابت با دندانپزشکانی بود که سالها در لار فعالیت داشتند و این نیاز به پشتوانه مالی قوی داشت که بنده نداشتم. تصمیم گرفتم دو روز آخر هفته را به عمادده بروم و در بخش دندانپزشکی درمانگاه عمادده فعالیت کنم حدود ۸ ماه به همین صورت گذشت، تا به تقاضای یکی از دوستان مطبم را به شهر پیر (یکی از بخش های زرین دشت ) انتقال دادم. پنج سال در آنجا کار کردم، و در این مدت همزمان با کار، دوره های جراحی ایمپلنت را در شیراز گذراندم. پس از طی این مدت، به مرودشت نقل مکان کرده و دو سال آنجا کار کردم، در حال حاضر نیز چند ماه است که در شیراز مطب دارم و خداوند را شاکرم که  بعد از گذشت این همه سال و تحمل کردن مراحل و سختی‌های گوناگون اکنون شرایط مورد نظرم را دارم.

 

* با توجه به پشتکاری که داشته اید به نظر شما رمز موفقیت برای جوانان چیست؟

همانطور که نقل کردم با اینکه دارای مدرک دکترای دندانپزشکی بودم اما در شروع کار مشکلات زیادی وجود داشت و پس از سالها تلاش و صبر، اکنون شرایط مورد نظرم را به دست آورده ام. (به جوانان عزیز توصیه می کنم از شکست نترسید، چون  شکست آغاز پیروزی است و موفقیت بعد از شکست های فراوان به دست می آید) و شجاع بودن در برابر مشکلات را رمز پیروزی می دانم.

همیشه در زندگی هدف داشته باشید و مصمم و محکم هدفتان را دنبال کنید. زیرا جوانی بهار زندگانی است و فقط در این برهه زمانی می‌توانند از توان، فرصت ها و استعدادهای خود بهره ببرند.

*چه کسی مشوق شما بوده و انگیزه  حرکت به سوی هدف را در وجود شما ایجاد کرده است؟

اگر موفق شده ام که به اهداف و جایگاه مورد نظرم دست پیدا کنم اینها را همه مدیون ( مرحوم پدر بزرگوارم) هستم، که همیشه مثل کوه تکیه گاه من بود و هیچ گاه مرا شرمنده خود نکرد. همچنین از دعای خیر مادر عزیزم که دستان ایشان را می بوسم.‌

در پایان هم از تمامی آموزگارانم در تمامی مقاطع آموزشی تشکر می کنم، امیدوارم هر کجا که هستند تندرست باشند، خانم فهیمه امینی، خانم عطایی، آقای مجید علیشیری، آقای دادگر و آقای غلامرضا بیغرض آموزگاران بنده در دوره ابتدایی بوده اند.

خبرنگار؛ سحر طاهری