آبان ماه 1373 – شماره نوزدهم (ذخيره الهي)

خداي متعال در ميان ما آدم‌ها، بندگان صالحي دارد كه مصاديق واقعي «ذخيره الهي» هستند. مرحوم آيت‌الله العظمي اراكي از اين قبيل بندگان صالح خدا بود.
با ۷۵ سال تحقيق و تدريس در عالي‌ترين مراتب علمي حوزه‌هاي علمي هرگز به دنبال دنيا و رياست و مرجعيت نرفت و اين همه را براي خدا انجام داد. تواضع بي‌كران او كه او را در اوج فقاهت به جلسه درس مجتهد همطراز و هم مباحثه خود آيت‌الله العظمي حاج سيدمحمدتقي خوانساري مي‌كشاند، در سالهاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي نيز به گونه‌اي ديگر جلوه‌گر شد. به ديدار حضرت امام خميني رضوان‌الله تعالي عليه در جماران رفت و به شكرانه نعمت اين ديدار، با السلام عليك يابن رسول‌الله او را زيارت كرد.
اين تواضع، حكايت از عظمتي داشت كه پرتوي از نور الهي در وجود او بود. خدا او را براي امت اسلامي نگهداشت تا در‌آستانه ۱۰۰ سالگي پس از رحلت حضرت امام خميني تكيه‌گاه مطمئني براي اسلام و نظام مقدس جمهوري اسلامي باشد و در حساس‌ترين فراز تاريخ انقلاب نقش بزرگ و بي‌مانندي را ايفا كند كه فقط از مرجع بزرگي چون او ساخته بود.
۱۰۲ سال عمر سراسر زهد و تقواي اين مرجع بزرگ، همه بركت بود، و اينك رحلت اين عالم رباني كه صدها ميليون مسلمان را عزادار كرده است، نقطه عطفي در تاريخ مرجعيت شيعه براي توجه دادن به اين واقعيت جاودانه است كه خدا در ميان ما آدم‌ها، بندگان صالحي دارد كه از ذخائر هستند و خدا مردم را از «ذخائر» خود بي‌بهره نخواهد گذاشت.