نيمه دوم بهمن ماه 1377 – شماره 105 (پاسداري از دست‌آوردهاي 22 بهمن از واجبات است)

فرا رسيدن بيستمين سالگرد پيروزي خون بر شمشير و حق بر باطل اغتنام فرصتي است كه بگوييم چه بوديم و چه شديم و دشمن چگونه درصدد قلع و قمع است و جامعه اسلامي ما چگونه بيداري و آگاهي را طلب مي‌كند. هرچند پرداختن به همين نكته در اين سرمقاله امكان‌پذير نيست اما مي‌توان نكاتي به عنوان تذكر و يادآوري عنوان نمود.
۱-ما مردمي بوديم كه به اسلام و نظام برآمده از اسلام علاقه‌مند بوديم اما رژيم تا دندان مسلح شاه ضديت شديدي با اسلام و قرآن داشت. ضديتي كه باطناً آشكار ولي ظاهراً مخفي بود به اين معني كه در ظاهر به اسلاميت و حمايت از قرآن تظاهر مي‌نمود و در باطن تيشه به ريشه اسلام و اسلاميان مي‌زد. با پيروزي انقلاب اين چهره فريبنده بي‌نقاب شد و مردم به دستور رهبر خويش انقلاب ارزش‌ها را به پا كردند و ارزش‌هاي اسلامي را زنده نمودند هرچند كه در تحقق حيات ارزش‌ها با مشكلاتي مواجه شده و هستيم.
۲-مردم كه در همه ابعاد محتاج ابرقدرت‌ها بودند توانستند با اتكاء به خود و خلاقيت جامعه خويش موانع اجتماعي را يكي پس از ديگري از جلو پاي خويش بردارد و سطح فرهنگ و علوم و تكنيك را در جامعه افزايش دهد و علاوه بر شهرستان‌ها و شهرها حتي در بخش‌هاي اين مملكت مراكز عالي علمي را تأسيس نمايد و دانشجويان و دانشگاهيان را جمع آورد و عليرغم نظر كج‌انديشان و تبليغ كنندگان دين كه اسلام زنان را خانه‌نشين مي‌سازد انقلاب اسلامي زنان را در صحنه‌هاي مختلف اجتماعي، سياسي، فرهنگي به كار گرفت و در همه ابعاد ارتقا داد.
۳-دشمن براي نابودي انقلاب اسلامي از جنگ تمام عيار استفاده كرد و ۸ سال جامعه تازه تحول يافته را در تنگناهاي وحشتناك قرار داد كه در همه مشكلات با درايت و كارداني حضرت امام راحل (قدس سره) و همگامي مردم و ايمان به خدا اين مشكلات حل شد و دشمن اصلي با شكست مواجه گرديد.
البته طبيعي است جنگ لطمات و صدمات مختلف را به دنبال دارد و ملت ما نيز از اين صدمات مصون نبوده و عواقب آن را نيز تحمل كرده كه برخي ضربات پس از جنگ از اصل جنگ خطرناك‌تر و مشكل‌آفرين‌تر بوده است. اما اين ملت از اصول خويش عقب‌نشيني نكرده و هنوز به دشمن «نه» مي‌گويد و تيغ لا اله را بر سر دشمن دون فرود مي‌آورد. ملتي كه اينچنين بيدار و آگاه باشد دشمن نمي‌تواند او رافريب دهد.
نكته‌اي كه در اينجا لازم است تذكر داده شود و هوشياري و بيداري مسئولين را طلب مي‌كند اين است كه:
الف: اين انقلاب كه با خون اين همه شهيد و جانباز و بارنج اين همه آزاده و از جان گذشته به بار نشسته نياز به پاسداري و حفاظت دارد. طبيعي است اگر محافظت نشود و تندباد حوادث خداي ناكرده شاخه‌هاي پرثمر آن را بشكند همه ما از كوچك و نوجوان و پير و كهنسال مسئول خواهيم بود و در پيشگاه الهي در حضور رسول خدا، ائمه معصومين، و حتي امام امت خميني بايد جوابگو باشيم.
ب: سعي كنيم نقطه ضعف‌ها را با ذره‌بين نبينيم و نقطه قوت‌ها را بي‌ارزش جلوه ندهيم بلكه با چشم حقيقت‌بين حقايق را به طور دقيق و صحيح ادراك كنيم.
ج: رمز پيروزي اين انقلاب ايمان به خدا، وحدت كلمه و صلابت رهبري بود. طبعاً بايد اين سه عنصر اساسي پيروزي، حفظ شود و اجازه ندهيم وحدت به تفرقه و ايمان به شرك بدل شود وصلابت رهبري پايمال گردد و هر كس هر گونه بخواهد تحليل‌هاي نابخردانه نمايد و جامعه را بازيچه خويش قرار دهد.
د: بايد بيدار باشيم و بدانيم كه راديوهاي بيگانه در پي تهي نمودن ما از درون و فاسد كردن جامعه ما هستند و به هيچ وجه توقع نداشته باشيم از ملت، رهبر و رياست محترم جمهور و ساير كاركنان خدوم جمهوري اسلامي حمايت كنند. حتي اگر در موردي حمايت نمايند نقشه‌اي شيطاني در سر دارند كه با آگاهي و كارداني مسئولين بالاي مملكتي خنثي مي‌شود. به اميد موفقيت و سربلندي نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران درهمه ابعاد.