درمحضر امام حسین علیه السلام(2)-(خواندنی)

بخش دوم در مجضر امام حسین به پيام مقاومت اختصاص دارد. با هم آن را مرور می نماییم. يكى از مبانى اعتقادى شيعه ؛ در اصل همانند نبوت ، برترى امام در همه اوصاف حسنه و فضايل اخلاقى انسانى است . و امام افضل افراد امت و ارجح از همه آحاد مردم می باشد؛ زيرا مقدم داشتن مفضول

و كسانى كه از لحاظ فضايل در سطح پايين قرار دارند بر فاضل و افراد برجسته و لايق ، عقلا نادرست و بر خلاف نظام آفرينش و قانون تشريع الهى است . و اين حقيقت را مى توان از آيه شريفه۳۴ سوره مبارکه یونس به وضوح دريافت كه : (آيا كسى كه هدايت به سوى حق مى كند براى پيروى شايسته تر است يا آن كس كه خود هدايت نمى شود مگر هدايتش كنند؟ شما را چه مى شود، چگونه داورى مى كنيد؟!»(یونس/۳۴)
واژه «امام» كه از قرآن كريم گرفته شده است ، به معناى «رهبر، پيشوا، الگو و سرمشق» است . الگو و سرمشق در چه ؟ در همه فضايل معنوى و اخلاقى ، در علم و دانش ، در تواضع و فروتنى ، در كرامت و عزت نفس ، در عبادت و شجاعت ، در كرم و سخاوت … و بالاخره در صبر و شكيبايى به هنگام مقابله با دشمن و در استقامت و پايدارى در دفاع از اسلام و قرآن و اين است مفهوم«امام».
حسين بن على عليه السلام يكى از امامان و پيشوايان معصوم و يكى از اين الگوهاست كه چون در صحنه مبارزه با دشمن قرار مى گيرد، پيام استقامت و پايدارى او در همه انسانها موج و تحرك ايجاد مى كند و آنجا كه اسلام به فداكارى او نيازمند است ، شعار صبر و شكيباييش براى همه جهانيان الگو و سرمشق مى گردد.

محمّدرضافاریابی