شعر لاری با عنوان «تَپَتورِ» از عبدالرضا مفتوحی

دو سه سال اِسّی اَبوُشِم تَپَتورِم چُنِ تو

اَمَچی فاشه اَبینِم ولی کورِم چُنِ تو

نَمَک وسَندُلُس وچَش تِرَکومو بَدَلی

اَثَراُشنی و اَسیرِ چَشِ شورِم چُنِ تو

اَتِکِ کوچِنِ تاریک اَبِم زَهرَتِراک

بَرَساتی مْبا وَلی اَز دُمِ نورِم چُنِ تو

مَ خُنَی که دِلِ خَش شَیبومَگُم واکِرده

حالا اَز قومِ نَزیکِ خُم اَدورِم چُنِ تو

مَ چُنِ مَینِ مُتو عاقِبَتُم بَدبَختی

که وَجَی آو اَتِکِ پِنجَی ِ تورِم چُنِ تو

چه دِلُم خَش چِقَدَ سُفرَه پُرو پَیمون اَند

حالا مَ راضی وَ تِکَّی بُتُنورِم چُنِ تو

شُو و روزُم بُده تِکراری و بیخود دُوِدَ

آخِرُش راحَت اَتِ یَک کَپه گورِم چُنِ تو

شاعر: عبد الرضا مفتوحی