شورای امنیت تصویب کرد؛ امکان بازگشت تحریم‌ها ظرف ۶۵ روز

شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه مربوط به برجام را با رأی مثبت تمامی اعضا تصویب کرد. شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه پیشنهادی آمریکا در خصوص جمع‌بندی مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ را به اتفاق آراء تصویب کرد. تمامی ۱۵ عضو این شورا به این

قطعنامه رأی مثبت دادند. در پی جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به ۱+۵ در شهر وین اتریش، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرده که بر اساس آن برجام مورد تایید قرار گرفته است.

قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران در قطعنامه جدید به‌صورت مشروط لغو شده اما با مکانیزم نسبتا ساده‌ای قابلیت بازگشت دارد. تائید توافق بر اساس قطعنامه‌ای صورت می‌گیرد که در آن جزئیات مهمی در مورد مسئله ساز و کار بازگشت تحریم‌ها (موسوم به مکانیزم ماشه)، تحریم‌های تسلیحاتی و همچنین روند حل اختلاف تشریح شده است.

به گزارش میلادلارستان و به نقل از فارس، طی چند روز گذشته مواردی از این قطعنامه انتقادهایی جدی را در میان محافل سیاسی و رسمی ایران برانگیخته است. بندهای ۱۱ و ۱۲ این پیش‌نویس که به مکانیزم ماشه مربوط می‌شد، اصلی‌ترین کانون این انتقادات بود.

متن ترجمه شده پیش نویس

بر اساس بندهای ۱۱و ۱۲ پیش نویس امکان بازگشت تحریم ها به راحتی وجود خواهد داشت:

در پاراگراف پنجم از ترجمه امده:

۵- از مدیر کل آژانس تقاضا می‌کند که بلافاصله پس از اطمینان از اینکه اقدامات مشخص شده در پاراگرف‌های ۱۵٫۱ تا ۱۵٫۱۱ ضمیمه پنجم برجام توسط ایران اجرایی شد، گزارشی در خصوص تائید این اقدامات به شورای حکام و شورای امنیت ارائه کند؛

در بند۷ آمده

۷- تصمیم می‌گیرد که بر اساس بند ۴۱ منشور ملل متحد و پس از دریافت گزارش مذکور در پاراگراف ۵:

a.  تمهیدات قطعنامه‌های  شماره‌ ۱۶۹۶ صادره در سال ۲۰۰۶، ۱۷۳۷ صادره در سال ۲۰۰۶، ۱۷۴۷ صادره در سال ۲۰۰۷، ۱۸۰۳ صادره در سال ۲۰۰۸، ۱۸۳۵ صادره در سال ۲۰۰۸ و ۱۹۲۹ صادره در سال ۲۰۱۰ و ۲۲۲۴ صادره در سال ۲۰۱۵ باید لغو شوند.

در بند ۱۱ و ۱۲ آمده :

۱۱٫ ذیل بند ۴۱ منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که ظرف ۳۰ روز از دریافت تذکر یکی از طرف‌های برجام در مورد موضوعی که یک کشور طرف برجام اعتقاد دارد مصداق عدم اجرای تعهدات ذیل برجام است، ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف ۷ (a) این قطعنامه باید به رأی گذاشته شود، علاوه بر این، تصمیم می‌گیرد که اگر ظرف ۱۰ روز از تذکر اشاره شده در فوق، هیچ‌یک از اعضای شورای امنیت چنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای رأی‌گیری ارائه نکرد، آنگاه رئیس شورای امنیت بایستی چنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای را ارائه کرده و آن را ظرف ۳۰ روز از زمان تذکر اشاره شده در فوق، به‌ رأی بگذارد و قصد خود را برای در نظر گرفتن دیدگاه‌های کشورهای دخیل در موضوع و هر نظری در مورد موضوع از سوی هیئت مشاور شکل‌گرفته در برجام، ابراز می‌دارد.

۱۲٫ ذیل بند ۴۱ منشور ملل متحد، تصمیم می‌گیرد که اگر شورای امنیت یک قطعنامه ذیل پاراگراف ۱۱ برای ادامه اجرای لغو مصرح در پاراگراف ۷ (a) تصویب نکرد، آنگاه در نیمه شب به وقت گرینویچ سی‌امین روز پس از دریافت تذکر اشاره شده در پاراگراف ۱۱ به شورای امنیت، تمام قوانین قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) که بر اساس پاراگراف ۷ (a) لغو شده بود، بایستی به همان نحوی که پیش از تصویب این قطعنامه اعمال می‌شد، اعمال شود و تمهیدات اعلامی در پاراگراف‌های ۷،‌۸ و ۱۶ تا ۲۰ این قطعنامه لغو می‌شوند، مگر آنکه شورای امنیت تصمیمی غیر از این بگیرد؛