پیشنهادی جالب به شهرداری لار…

تا آنجا که یادم می آید اولین واکنش یکی از دوستان همکلاسیم (سال ۱۳۸۱) نسبت به شنیدن نام لار، زیبایی و متفاوت بودن ورودی شهر بود که بلواری از نخلهای بلند را شامل می شد (احتمالا سی متری هلال احمر).

اسم سرو رو با شیراز به یاد می آوریم. خیابان زند شیراز را با نخلهای تزیینی به خاطر می آوریم
خیابان ولیعصر تهران را با چنارها. شهر ساوه با انار ؛ و شهرهای بم و جهرم را با نخل میشناسند. در خیابان جشنواره شهر تهران، کوچه ای هست به نام «کوچه درختی». منازل این کوچه از سایر منازل  منطقه گرانتر است!

 

خوب بود اگر در منطقه ما هم شهرها را با گونه ای از درخت می شناختند و یا کوچه هایی داشتیم که با درختهای خاصی معرفی می شدند. و حتی محلات!
این موضوع یک شناسه ارزشمند است. گاهی اسباب وفاق و اتحاد هم میشود و حتی یک عنصر هویت بخش!

راستی ! دقت کرده اید که مسافرین نوروزی با گلهای کاغذی باغ ملی لار زیاد عکس می گیرند ؟!

یادداشت: حامد مقدم