هفته اول تير ماه 1398 -شماره 614 (عمل ضد اخلاقي، نه قابل دفاع است و نه قابل توجيه)

بعضي كارها اينقدر قبيح است كه نه دوست بلكه دشمن هم نمي‌پسندد. در جوامع بشري دانشمندان، علما،‌ فرزانگان، فقها، اساتيد دانشگاه و… از يك مصونيت اجتماعي برخوردارند.
به نحوي كه حكومت و دولت‌ها اجازه توهين، فحاشي و… به جايگاه و منزلت آنان به هيچ كس نمي‌دهند.
 در گذشته و حال طراحي كاريكاتور در مجلات فكاهي مثل «توفيق»، «گل‌آقا» و… از علما و روحانيون ممنوع بوده است و نويسندگان نيز به خود اجازه كوچكترين توهيني به علما و دانشمندان نمي‌دادند در زماني كه  حزب توده به حضرت آيت‌الله‌العظمي بروجردي (ره) توهين كرد قانوني از مجلس شوراي ملي آن زمان گذراندند كه مراجع تقليد هم شأن شخص اول مملكت باشد.
متأسفانه در چند روز اخير توسط بعضي جوانان ناآگاه و نمي‌دانيم شايد تحريك شده، كاري صورت گرفت كه زبان از بيان و قلم از نگارش آن‌ها شرم دارد و ما مي‌دانيم كه اين عمل مورد موافقت عمومي مردم گراش نبوده و نخواهد بود .
عامه مردم گراش بايد بدانند در حوادث بهمن ماه سال گذشته در لارستان به عام مردم گراش اعم از روحانيون، تحصيلكرده‌ها و… گراش هيچگونه توهيني نشد و حتي كسي مخالف شهرستان شدن گراش نبوده و نيست. تنها چيزي كه مردم در برابر آن عكس‌العمل نشان دادند اين دو مسأله بود:
۱-گراش در يك نقشة از پيش برنامه‌ريزي شده براي تكميل يك پازل خطرناك در منطقه قرار گرفته كه به نفع هيچ يك از مناطق لارستان نيست و اين نقشه مي‌خواست اجرا شود.
۲-هيچ كس با شهرستان شدن گراش مخالف نيست، مخالفت با زياده‌خواهي‌ها و الحاق بخش‌هاي ديگر لارستان به گراش بود كه در اين جريان تصميم به خراب كردن مركز شهرستان داشتند.
از كسي كه به عنوان وكيل عامه مردم به مجلس راه يافته چنين زياده‌خواهي، ظلم فاحش است كه منجر به يأس و نااميدي ديگران مي‌شود و همه به فكر افزون طلبي مي‌افتند.
لذا همه گفتند اوز و بيرم را به لار برگردانيد و گراش را به يك شهرستان بدَل كنيد.
آيا رساندن اين مطلب به گوش مسئولين و پذيرش آنان لازمه‌اش اين بود كه مشتي موتورسيكلت سوار با توهين‌هاي ناسزا به فرزند زادگان رسول خدا،‌قلب مومنين را جريحه‌دار و دشمن را شادمان نمايند؟!
از عقلاي گراش درخواست مي‌شود اجازه ندهند جمعي ناآگاه كاري كنند كه معصيت آنان در پرونده همه ثبت شود و عواقب بد برخي ناآگاه دامنِ آگاهان خاموش را بگيرد.
هرچند روحانيت معزز  لارستان كه مورد توهين واقع شده‌اند، همه را بخشيدند، اما آگاهان بايد با بيداري كام گام برداند.
نگارش اين سطور فقط به خاطر سودمندي تذكر و توجه است اميد كه مثمرثمر واقع شود.