هفته اول مردادماه 1390 -شماره 662 (كانديداي آينده مردم لارستان بايد چه مشخصاتي داشته باشد!؟ (1))

فراز و نشيب‌هاي چند ساله لارستان در دوره اخير ضمن ايجاد بيداري براي مردم لارستان سطح توقعات همشهريان اعم از مراكز بخش‌ها، دهستان‌ها و روستاها را بالا برده است.
آنچه ضرورت دارد اين است كه بايد در حد توان و برمبناي امكانات موجود عادلانه و حسابگرانه به جاي جاي لارستان بزرگ رسيدگي كرد و با رفع مشكلات آنان دلگرمي و صميميت را جايگزين يأس و دلسردي نمود و با اتحاد و اتفاق مثال زدني بر مشكلات و سختي‌ها فائق آمد.
براي رسيدن به كانديداي مطلوب به يك مقدمه كوتاه نيازمنديم.
در دهه‌ي آغازين پيروزي انقلاب، لارستان ۲ نماينده داشت با جدا شدن لامرد از لارستان و با توجه به جمعيت آن و اين كه چند دهستان به چند بخش تبديل شده بود شهرستان لامرد يك نماينده را به خود اختصاص داد و لارستان نيز يك نماينده ديگر.
حدود ۷ سال قبل خنج و ۲ سال قبل گراش به دو شهرستان بدل شده‌اند و اينك نماينده لارستان بايد بتواند سه شهرستان را به نحو مطلوب رسيدگي نمايد و مشكلات آنها را مرتفع سازد.
بعلاوه برخي بخش‌ها خواهان ارتقا به شهرستان هستند كه بايد رسيدگي شود و در حد امكان خواسته به حق آنان را محقق ساخت .
لذا به يك كانديداي آگاه، خبير، شايسته، بافكر، تيزبين، جوان و فعال نياز است كه هم قدرت انديشيدن و تحليل مسائل و هم تسريع در تصميم‌گيري و رفع مشكلات و هم تحرك و رسيدگي به موقع را داشته باشد و مانند برخي يك سونگر و يك جا بين نباشد كه جاهاي ديگر را يا نبيند و يا درست نبيند و مركز شهرستان هم به هيچ انگارد!
و در موارد متعدد به جاي پويايي و تحرك و تعالي منطقه، سنگ افكني كند و استخوان لاي زخم بگذارد و با لطائف‌الحيل در پي جدايي بخش‌ها و دهستان‌ها و روستاها  از مركز شهرستان برآيد و چيزهايي كه ممكن نيست مطرح كند، بلكه به عكس همه جا نگر بوده و مشكلات و نيازهاي همه مناطق را درست ببيند و به نحو مطلوب چاره‌جويي كند.
با اين مقدمه در شماره‌هاي آينده به بررسي نكات لازم خواهيم نشست و در حد توان مفهوم عقلي تجربي را به مصداق عيني بدل خواهيم نمود.
مدير مسئول