دهه اول ذيحجه دهه آگاهيها، شناختها و بيداريهاست، دهه به خود آمدن پس از رمضان، دهه بخشيدن پس از ليالي قدر و دهه هجرت از خود و پيوستن به خداي…
دهه اول ذيحجه دهه آگاهيها، شناختها و بيداريهاست، دهه به خود آمدن پس از رمضان، دهه بخشيدن پس از ليالي قدر و دهه هجرت از خود و پيوستن به خداي خويش است.
حاجي با طواف كعبه و گذر به سرزمين عرفات كه صحراي شناختها و آگاهيهاست، شبانه به قصد مشعر كه پايگاه شعور است گام ميزند و با ورود به مِنا، ابتدا نفس خويش را در پيشگاه حق قرباني مينمايد و با رمي و فرستادن گوسفند به قربانگاه و انجام حلق و تقصير و ماندن در مناي دوست مهياي جانفشاني ميشود «و موتوا قبل ان تموتوا» را تجربه ميكند و با حياتي دوباره به منزلگاه خود باز ميگردد.
ما كه از سرزمين كعبه دوريم با انجام مراسم عرفه و دعاي پرفيض امام حسين(ع) در روز عرفه خويشتن را به كعبه مقصود نزديك نموده و وصال دوست را به جان خريدار گرديم.
مدير مسئول