دل را تازه نگه داریم!

اگر انسان به صورت طبیعی و روتین زندگی را ادامه بدهد، مثل گِل که وقتی رها شود خشک می‌شود، دل او هم قسی می‌شود؛ مگر اینکه *مدام این گِل با آب، نرم نگه داشته شود و تازه بماند.

گِل دلِ انسان چطور تازه می‌ماند؟* به تعبیر قرآن، «تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ»؛ با همین معارف الهی و قرآن، دل خاشع و قابل انعطاف باقی می‌ماند.

مثل این است که همین در تهران زندگی کردن، به تنهایی باعث آلوده شدن و کثیف شدن از نظر بهداشتی می‌شود؛ حتی لزومی هم به سراغِ کثیفی رفتن نیست! *اگر کاری برای نظافت نکنیم و مسائل بهداشتی رعایت نشود، در حالت عادی آلودگی‌های محیط آلوده می‌کند.

مدام باید روی گِل وجود آب بریزیم تا خشک نشود. آب چیست؟ معارف الهی است، «و ما نَزَل من الحَقّ» است.

 

حجت الاسلام قاسمیان