قوانین سخت‌گیرانه کشورهای مختلف برای «سگ‌گردانی»+جزئیات

 در کشورهای توسعه‌یافته، قوانین سختی درباره سگ‌گردانی وجود دارد؛ در این کشورها معمولاً هیچ سگ بدون صاحب واکسینه‌‌نشده وجود ندارد و در صورت مشاهده سگ بدون صاحب در شهر، سگ‌ها بلافاصله زنده‌گیری, واکسینه, عقیم و واگذاری می‌شوند؛ اگر سگ زنده‌گیری‌شده از نظر سلامتی، شرایط نگهداری را نداشته باشد, با نظر پزشک با استفاده از روش یوتانایز (مرگ بدون درد)، به عمرش پایان داده می‌شود.

به گزارش میلاد لارستان به نقل از تسنیم متأسفانه به‌خلاف این کشورها, در کشورمان قانون جامعی درباره سگ‌های ولگرد یا سگ‌های خانگی وجود ندارد و ازدیاد سگ‌ها به‌ویژه سگ‌های ولگرد در کشور در حال تبدیل به یک فاجعه‌ ملی است؛ متأسفانه در کشورمان هر روز شاهد اخبار حمله سگ‌های ولگرد به کودکان و حتی بزرگسالان هستیم و روزی نیست که خبری مبنی بر حمله سگ‌های ولگرد به شهروندان شنیده نشود!

جدای از سگ‌های ولگرد, حضور سگ‌های خانگی نیز در پارک‌ها و محل بازی کودکان معضل بزرگ دیگری برای شهروندان است؛ بارها شاهد حمله این سگ‌ها به کودکان یا شهروندانی هستیم که قصد دویدن یا حضور در پارک را دارند که این امر تا امروز لطمات شدید جسمی و روحی را برای شهروندان به‌همراه داشته است.

همچنین مدفوع و ادرار کردن سگ‌ها در معابر عمومی و پارکها نیز می‌تواند منجر به انتقال و بروز انواع بیماری‌های خطرناک به‌ویژه در کودکان شود؛ جالب اینجاست که این تعرض به حریم پارک‌ها در صورتی است که هیچ فضای سبزی در کشور نیست که تابلوی “ورود سگ ممنوع” در آن نصب نشده باشد!

با توجه به موارد مذکور و همچنین این موضوع که بخشی از ازدیاد سگ‌های ولگرد به‌واسطه رها کردن همین سگ‌های خانگی در معابر و مناطق مختلف توسط صاحبانشان انجام می‌شود, حکایت از آن دارد که ما در کشورمان به‌شدت نیاز به وضع قوانین سختگیرانه چه در بحث سگ‌های ولگرد و چه در بحث نگهداری از سگ و سگ‌گردانی داریم.

۱. هلند

کشور هلند الگوی مقابله با سگ‌های ولگرد محسوب می‌شود و در زمان حاضر هیچ سگ بدون صاحبی در خیابان‌های شهرهای مختلف این کشور یافت نمی‌شود؛ دولت هلند در یک بازه زمانی، غذا دادن به سگ‌های ولگرد را ممنوع کرد و هزینه عقیم‌سازی سگ‌ها را به‌عهده گرفت؛ در این کشور به‌سرپرستی گرفتن سگ‌ها نیز قوانین سفت و سختی دارد به‌عنوان مثال، صاحبانی که به هر دلیل سگ‌های خود را در خیابان رها می‌کنند با جریمه زندان مواجه می‌شوند و به نگهداری از سگ نیز مالیات تعلق می‌گیرد!

همچنین در این کشور برای صاحبانی که از عقیم کردن یا واکسیناسیون حیوان خانگی خود سر باز می‌زنند, جریمه‌ای معادل ۳ سال زندان و ۱۶ هزار دلار جریمه مالی در نظر گرفته شده است!

۲. انگلستان

در این کشور، فروش توله‌ سگ و گربه از سوی فروشگاه‌های حیوانات و سایر دلالان که فاقد مجوزهای لازم باشند، ممنوع است و کسانی که قصد خرید یا به‌عهده‌ گرفتن سرپرستی حیواناتی خانگی را دارند که کمتر از ۶ ماه از عمرشان گذشته باشد، باید حیوان مورد علاقه خود را مستقیماً از پرورش‌دهنده آن حیوان یا مراکز رسمی نجات حیوانات خانگی خریداری کنند.

بر اساس قوانین انگلیس، مدفوع کردن سگ در معابر عمومی و عدم پاک‌سازی آن توسط صاحب سگ, شخص را با جریمه مالی ۸۰پوندی رو‌به‌رو می‌کند!

در انگلستان سگ‌گردانی در پارک‌های عمومی بدون استفاده از قلاده ممنوع است؛ بر اساس قوانین این کشور، سگ‌هایی که رفتار خطرناکی دارند، توقیف می‌شوند و صاحبان آ‌ن‌ها تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.

در انگلیس در مواردی که قاضی احساس کند که یک سگ برای عموم خطرناک است، حتی می‌تواند حکم به نابودی آن دهد و سالانه ۳ هزار سگ در این کشور “یوتانایز” می‌شوند.

علاوه بر این، مجازات‌هایی نیز برای مواردی که سگ به فردی حمله کند وجود دارد؛ منظور از حمله، شرایطی است که سگ موجب وحشت یک شهروند شود لذا در صورتی که رفتار یک سگ پرخاشگرانه باشد حتی در صورتی که کسی را گاز نگیرد، صاحب آن مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.

بر این اساس، مجازات آن حداکثر تا ۶ ماه حبس و جریمه نقدی ۵۰۰۰پوندی است؛ اگر سگ به یک شخص حمله کند و به او آسیب برساند، صاحب آن با مجازاتی تا دو سال حبس و جریمه‌ای ۵۰۰۰پوندی مواجه خواهد شد؛ اگر سگ به حیوان خانگی شخص دیگری حمله کند و صدمه‌ای به آن وارد کند، صاحب سگ تا سقف ۱۰۰۰ پوند جریمه خواهد شد و در صورتی که این امر عمدی تلقی شود، جریمه آن می‌تواند تا ۲۵۰۰ پوند افزایش یابد.

۳. نروژ

این کشور یک قانون ۴۰بندی برای نگهداری‌ها سگ‌ها دارد؛ در بند سوم از قوانین نگهداری سگ در کشور نروژ آمده است؛ “نگهدارنده سگ باید نشان دهد که از صدمه‌زدن سگ به انسان‌ها، حیوانات، اموال و اشیا جلوگیری می‌کند و شخص باید مطمئن شود که سگ یا سگ‌هایش هیچ ضرر غیرقابل توجیه به مردم، طبیعت و سایر منافع نخواهد داشت. او باید به‌ویژه از ایجاد ناامنی توسط سگ برای دیگران پیشگیری کند.”

در بند چهار از این قانون آمده است؛ “سگ‌ها تنها زمانی می‌توانند بدون قلاده رها شوند که صاحب سگ کنار آن مراقبت کامل را انجام دهد یا سگ در حصاری که آن را از محل رفت‌وآمد عمومی جدا می‌کند، قرار داشته باشد. هر کس که سگ را می‌گرداند باید قادر به کنترل آن باشد و مطمئن شود که سگ به حمله، پریدن و دنبال‌کردن افرادی که این کارها آزارشان می‌دهد، اقدام نمی‌کند. اگر سگی چنین عادت‌هایی دارد، باید همواره در محل رفت‌وآمد عمومی دارای قلاده باشد.”

بنابر این در قوانین نروژ، مورد اول در مورد سگ‌هایی که حتی با حرکات خود مردم را آزار می‌دهند، صدق نمی‌کند، چه برسد به گازگرفتن! یعنی آنها همه جا باید با مهار و قلاده گردانده شوند. در همین بند باز هم در مورد برخورد سگ‌ها با کودکان سخت‌گیری بیشتری شده و آمده است که نه‌تنها باید قلاده داشته باشند، بلکه تأکید شده است که “با مهار به‌سمت صاحب آن کشیده شوند و نگه داشته شوند تا کودکان دور شوند زیرا ممکن است کودکان یا والدین‌شان به‌اشتباه برای بازی به سگ نزدیک شوند.”

در بند ۵، ۶ و ۷ علاوه بر آنچه گفته شد، سخت‌گیری‌های بیشتری برای نگهداری از سگ و مراقبت شدید از آن برای پیشگیری از آزار رساندن به دیگران، اشیا و حیوانات اعمال شده است به‌ویژه در ورودی ساختمان‌ها، اماکن مسکونی، مراکز خرید، پارک‌ها، آرامستان‌ها، نزدیک مدارس و مهدکودک‌ها و ورزشگاه‌ها، مسیرهای پیاده‌روی و اسکی، محل عبور یا نگهداری از حیوانات اهلی و محل چرای گوزن شمالی.

در قوانین کشور نروژ، صاحب سگی که از بندهای مذکور تخطی کند، تا ۶ ماه زندان در نظر گرفته می‌شود، علاوه بر همه جریمه‌هایی که برای حبس و انتقال سگ به پلیس پرداخت می‌کند یا هزینه‌ای که بابت صدمه سگ به افراد، حیوانات، اموال و اشیا می‌پردازد؛ تأکید شده است که مهم نیست اتفاقی که افتاده است “عمداً یا بر اثر بی‌توجهی” بوده باشد! همچنین برای کسی که به‌نحوی اجازه اجرای مفاد این قانون و جلوگیری از ضررهای سگش به انسان‌ها و حیوانات را نمی‌دهد، قاضی می‌تواند تا ۶ ماه حبس در نظر گیرد.

۴. آمریکا

در ایالات متحده, سگ در معابر عمومی یا پارک‌هایی که استفاده آن برای عموم آزاد است، حق تردد بدون قلاده را ندارد. این قانون عاملی است تا از گاز گرفتن سگ جلوگیری شود و از بروز خطر برخورد سگ‌ها با اتومبیل جلوگیری کند.

قانون جمع‌آوری مدفوع سگ در برخی از ایالت‌های آمریکا وضع شده است و بر اساس آن صاحب حیوان باید مدفوع سگ خود را از کوچه‌ها یا پارک‌ها جمع کند؛در آمریکا کسانی که این کار را انجام ندهند بین ۲۵ تا ۱۰۰۰ دلار جریمه می‌شوند.

در این کشور ورود سگ‌ها در برخی از مکان‌ها مانند هتل‌ها و رستوران‌ها ممنوع است و در صورت ورود سگ توسط صاحبان آ‌ن‌ها و ورود خسارت باید علاوه بر جبران خسارت، جریمه آن را نیز پرداخت کنند.

در این کشور قانونی به‌نام “قانون صدا” وجود دارد؛ این قانون برای سگ‌هایی است که صاحبان آن‌ها ساعت‌ها در خارج از خانه مشغول کار کردن هستند و سگ آن‌ها شروع به پارس کردن می‌کند، در این قانون بعد از شکایت همسایه‌ها در مرحله اول از صاحب سگ تعهد کتبی جهت کنترل “پارس سگ” می‌گیرند! و اگر سگ همچنان به پارس کردن ادامه دهد، سگ را به بازداشتگاه حیوانات پرسروصدا منتقل می‌کنند و بعد از آموزش، سگ را به فرد دیگری می‌دهند.

۵. قطر

بر اساس قوانین کشور قطر به‌طور کلی سگ‌گردانی در مکان‌های عمومی از جمله پارک‌ها و سواحل ممنوع است و در این قانون برای همراهی و پرسه زدن و راه رفتن با هرگونه حیوانات و موجودات خطرناک در مکان‌های عمومی تا ۳ سال حبس یا ۱۰۰ هزار ریال قطر جریمه تعیین شده است!

همچنین در قطر برای نگهداری از سگ نیز مجوزهای سخت‌گیرانه وجود دارد و برای نگهداری سگ باید از اداره دام، شهرداری و وزارت محیط زیست مجوز دریافت کرد و مراحل واکسیناسیون، چک‌آپ، قرنطینه و گرفتن برچسب و چیپ‌ست شناسایی برای نصب را دریافت کند.

۶. ترکیه

کشور ترکیه که به بهشت سگ‌ها معروف است نیز قوانینی سختگیرانه برای سگ‌گردانی دارد که تعدادی از این قوانین پس از حمله ۲ سگ نژاد پیتبول به یک دختربچه ۴ساله تصویب شدند؛ در این کشور، سگ‌گردانی بدون استفاده از پوزه‌بند و قلاده ممنوع است و از ورود سگ‌ها به اماکن عمومی, پارک‌ها و محل بازی کودکان به هر دلیلی جلوگیری می‌شود.

صاحبان سگ‌های خطرناک و پرخاشگر مانند پیتبول موظفند که سگ‌های خود را تحت نظر مراکز دامپزشکی معتبر, عقیم کنند و در صورتی که نسبت به انجام این کار اقدام نکنند, ۱۱ هزار لیر جریمه خواهند شد.

خرید و فروش سگ‌های نژاد خطرناک نیز در ترکیه ممنوع است و در صورت مشاهده, افراد خاطی تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.