از رسم «رمضونی» در لار چه می دانید؟!

میلاد لارستان: در شب های ماه مبارک رمضان در دوران گذشته لار رسمی به نام رمضونی انجام می دادند.

این مراسم توسط پسران ودختران ۷ تا ۱۵ سال بیشتر صورت می گرفت. بعد از نماز مغرب وعشا و بیشتر در سه شب قدر انجام می دادند.

معمولا خودرا زیر پوشش چادر پنهان می کردند وبه در منازل می رفتند وتقاضای شیرینی ومواد خوراکی می کردند تا کام خودرا شیرین کنند این کار  به صورت انفرادی و یا  به صورت دسته جمعی صورت می گرفت.

ابتدا شعر های زیبایی می خواندند.

” رمضان آمد و مهمانیش کنم / گاو و گوساله به قربانیش کنم / رَ مَضُو اُنده تا پشتِ کَلَک / مَه تَمَع کارِم یَک گُلُ ی تَرَک / آی رَمَضُو یارب، یارب رَمَضُو.

جواب یا ثواب؟

بعد از خواندن این اشعار لحظه ای صبر می کردند تااز طرف صاحب خانه یک صدا می آمد یا می گفت ثواب یا جواب.

 اگر جواب صاحب خانه کلمه ثواب بود یعنی صبر کنید وتقاضای شما برآورده شده وشیرینی یا مواد خوراکی به شما داده می شود.

بچه ها  نیز  به پاس تشکر از این صاحب خانه این شعر به صورت گروهی می خواندند:

“در این خانه حوض ِ پُرِ گلاب / صاحب این خانه رفته کربلا /آی رمضو یارب یارب رمضو”

 بعد از دریافت مواد خوراکی

شیرینی یا هر مواد غذایی دیگر بین خودشان تقسیم می کردند.

 و اگر جواب منفی بود برای صاحب خانه این اشعارمی خواندند:

“در این خانه ۴ تا میخ زده / چَشُ لُی بی بی گربه خِنج زده/ .”