شعر زیبا به زبان لارستانی «تخصيرِ خُتِ…»

تخصيرِ خُتِ از در و ديوار بلا دا
سابات خراب اُتكه و دنشير تَلا دا

وا بير و كِنِر نابو كه ميراث بسازِش
گُش تيز بُكُن از كَپِ ديوار صدا دا

ريخونَه پُر اُتواكِه و اٰتبَسه رَيِ آو
اَز بي بَروني اُمگت و اُتگُت و دعا دا

تا كي اَلَبِ تَيتَخ اُنَيم اَمده بنالم
از نحسي دورَي نِخَشُش دل مَبَرا دا

تا خونه الو خونه بسازِن گپ و كيدو
بادي مگَ از رَو وِ كَفَي سوزِ ندا دا

يك وختي وَپَي دل تو برو اپير اَدَئنِش
از پير صَدَي نالَه و شَلوايِ خدا دا

نئرم كه ببو خونَيِ خشتيمو خَرابَه        
جوني كه پَلِشت اِسّي شَتٍك درد وبا دا
 
تاكَي تواَوي پخش و پَلا بي بِبي كُمبَه
از جمع مَبي خَسَّه كه خَش نيسي فُرادا

عبدالرضا مفتوحي