«کربلا» سرزمین خون و «عاشورا» حماسه جاودان

محرم ۱۴۴۶ در حالی آغاز می‌شود که زنان و کودکان غزه در آتش عمدی رژیم صهیونیستی می‌سوزند و سازمان عریض و طویل ملل متحد برای رفع آلام و التیام جراحات آنان هیچ کاری انجام نمی‌دهد و اگر هم بخواهد قدمی بردارد حامیان رژیم کودک کش و بانیان فریب حقوق بشر نمی‌گذارند و به جای حمایت از مظلوم ، ستمگر را به مظلوم نمایی وا می‌دارند و از او حمایت می‌کنند و با همه نوع تسلیحات ممنوعه مسلح می‌نمایند و جان مردم مظلوم فلسطین را آماج تسلیحات وحشیانه خود می‌سازند.

 حسین (ع) و یاران شهیدش و اهل بیت مکرمش از یک جهت و یزید و اعوان و اذنابش از سوی دیگر دو اندیشه ، دو دیدگاه و دو مشی بشریت در همه اعصار و قرون است که از آدم تا خاتم و از خاتم تا آخرالزمان استمرار داشته و خواهد داشت.

 پس در هر زمان، ظالمی است و مظلومی.  انسانی است و شیطانی. حسینی است و یزیدی.

 وظیفه حسینیان حمایت از مظلومان و حق‌گرایان و صواب اندیشان در همه زمان‌هاست تا یزیدیان جرات شهادت حسینیان نداشته باشند و اگر چنین کنند، ننگ دائمی و همیشگی دامان آنان را بگیرد و شهادت‌ها نقاب فریب و دروغ را از چهره یزیدیان بردارد و رسوای ابدی شوند و این است که شهادت حسین علیه السلام حرارتی ایجاد نمود که تا ابد سرد شدنی نیست و محرم‌ها زمان اشتعال مجدد خون حسین علیه السلام است.

ن۲۲۰