معرفی کتاب “بهداشت در اتاق عمل”

کتاب بهداشت در اتاق عمل: براساس آخرین برنامه جامع آموزشی دوره کارشناسی پیوسته رشته تکنولوژی اتاق عمل، نوشته جواد خلیلی و رضا خرم مکان توسط انتشارات روشن کتاب در سال ۱۳۹۸ منتشر شد.

سلامتی یک نیاز فطری و ضامن بقاء نسل آدمی است.

رعایت بهداشت به عنوان اصلی ترین عامل در روند پیشگیری می باشد و ضرورت پیشگیری قبل از درمان بر کسی پوشیده نیست؛ زیرا با عارض شدن بیماری، علاوه بر رنجی که به انسان تحمیل میشود، رفع آن مستلزم صرف هزینه مالی و سایر هزینه هاست که گاه درمان نیز موثر واقع نشده یا با آثار سوء جانبی همراه می شود؛ بنابراین رعایت بهداشت و آگاهی از اصول بهداشتی در ارتباط مستقیم با تامین سلامتی است.

بهداشت شامل رشته‌ها و شاخه‌هاي متفاوتي است و هدف از تأليف كتاب مذکور  نيز آموزش مسائل و زيرمجموعه‌هاي مختلف بهداشت مي‌باشد. عناوين و موضوعات کتاب بهداشت در اتاق عمل مطابق با آخرين سرفصل درس بهداشت در اتاق عمل و منابع پيشنهادي برنامه جامع آموزشي رشته‌ تكنولوژي اتاق عمل است. در تأليف و گردآوري اين مجموعه سعي بر اين شده است تا تمامي مسائل مرتبط با اصول بهداشتي بويژه مسائل مربوط به بهداشت اتاق عمل بيان شود.

 مطالب اين كتاب، علاوه بر اساتيد و دانشجويان رشته تكنولوژي اتاق عمل براي اساتيد و دانشجويان ساير رشته‌هاي علوم پزشكي نيز قابل استفاده مي‌باشد.

از آنجا که ارتقاء سطح علمی و پیشرفت همراستا با حرکت روبه جلو دنیای تکنولوژییکی از ملزومات رشته اتاق عمل جهت ارتقاء سطح خدمات حرفه ای می باشد، ما بر آن شدیم تا نخستین کتاب در حوزه بهداشت در اتاق عمل در کشور را تالیف و به جامعه پزشکی و تکنولوژیست های اتاق عمل میهنمان تقدیم نمائیم.

بخشی از متن کتاب:

طب و بهداشت در ايران باستان

معرفي طب در ايران را به دوره جمشيد، چهارمين پادشاه باستان نسبت مي‌دهند و در ادوار مختلف تحولات متفاوتي در اين زمينه ايجاد گشته است. بابليان (۴۰۰۰ سال قبل از  پيدايش طب در يونان) بر اين عقيده بودند كه بيماري مكافات گناهان افراد بوده كه توسط خدايان بوجود آمده است از دستاوردهاي طب در آشوريان پيدايش بهداشت عمومي بود كه از طريق مقررات شديد مذهبي رعايت مي‌شد زرتشتيان به مسائلي از جمله ممنوعيت آلوده كردن آب، خاك، آتش و گياه، احداث گرمابه‌هاي عمومي، مسيرهاي آب و فاضلاب عدم لمس جسد و تطهير ان جمع‌اوري زباله و نگهداري دام خارج از محيط زندگي اهميت فراواني مي‌دادند. همچنين در اين دوره مگس به عنوان خطرناك‌ترين حشره معرفي شد. در ميان ادوار مختلف تاريخ باستان ايران،‌ آريايي‌ها به بهداشت پيشگيري از بيماري‌ها، كفن و دفن اجساد و نگهداري آنها در خارج از محيط زندگي  توجه بسيار داشتند و به اين طريق از گسترش  بيماري‌هايي كه سلامتي آنها را به خطر مي‌انداخت، جلوگيري مي‌كردند. در دوره هخامنشيان نيز به جلوگيري از اشاعه بيماري‌هاي مربوط به آب آلوده از طريق جوشيدن آب و نگهداري آن در ظروف ويژه پرداخته شد./*