شهید امین گرفته و اخلاصی ستودنی

اخلاص وی مانع از شناخت چهره حقیقی اش می شد و به هیچ وجه از کارهایی که می کرد با خبر نمی شدیم.

• نام: علی
• نام خانوادگی: امین گرفته
• نام پدر: بمون
• تاریخ تولد: ۱۳۴۴
• میزان تحصیلات: دیپلم
• تاریخ شهادت: ۰۶/۰۵/۱۳۶۲
• محل شهادت: حاج عمران عراق
• نام عملیات: والفجر۲

دوره ابتدایی را در مدرسه کمیل (پیرنیا) گذراند و پس از آن وارد مدرسه راهنمایی خیام شد. « در دوران راهنمایی در زمینه هنری به خصوص نقاشی و قصه نویسی فعالیت می کرد. » (خاطرات خانواده)

تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان قدس در رشته خدمات ادامه داد. در این ایام همگام با دیگر مردم در راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد.

 « پس از پیروزی انقلاب اسلامی علی را کمتر در خانه می دیدیم.در تشکیل بسیج مستضعفین با دیگر برادران شرکت داشت و طی این مدت همراه شهید غریبی و شهید رزبان در آموزشهائی که از طرف این نهاد برگزار می شد به تعلیم و آموزش مردم لار و حتی بخشهای جویم و اََرَد می پرداخت. »(خاطرات خانواده) .

با شروع جنگ تحمیلی علی و دیگر برادران جزء اولین گروههایی بودند که عازم جبهه شد و به مدت سه ماه در جبهه آبادان حضور داشت. «مطلبی که نباید از آن چشم پوشید اخلاص وی در جبهه و پشت جبهه بود. او همه جا و در همه زمینه ها فعالیت داشت و کاری که به او واگذار می شد با شوق و علاقه قبول می کرد  و حتماً آن را تمام می کرد. اخلاص وی مانع از شناخت چهره حقیقی اش می شد و به هیچ وجه از کارهایی که می کرد با خبر نمی شدیم. شبها از خواب بلند می شدم و می دیدم علی نیست. یک شب اتفاقی پشت بام رفتم. دیدم عبائی بر دوش انداخته ومشغول خواندن نماز شب است. » (خاطرات خانواده) .

 با شهادت همسنگرانش همچون شهیدان غریبی، رزبان و اعلایی راهی جبهه شد و پس از ۴ ماه حضور در جبهه مریوان به لار بازگشت. « این اواخر مشاهده می کردیم علی از  لحاظ جسمانی ضعیف و لاغر شده است و این مسئله ما را به فکر انداخته بود تا اینکه در غیابش نامه ای از  طرف سازمان انتقال خون به دست ما رسید و از علی در مورد خون دادن مکرر برای جبهه های جنگ قدر دانی شده بود.» (خاطرات خانواده)

برای سومین بار عازم جبهه های نبرد شد و در عملیات فتح خرمشهر شرکت کرد. « طی این مدّت چند سال همیشه در پی گمشده ای بود و لحظه ای آرام و قرار نداشت » ۲۳ تیرماه سال۶۲ به قصد خریدن بلیط برای زیارت امام رضا(علیه السلام) و همچنین شرکت در امتحان ورودی دانشگاه به شیراز رفت و از آنجا عازم جبهه شد. « دوستانش می گفتند: شب حمله بسیارخوشحال بود وقتی از او می پرسیدیم چرا خوشحالی، چیزی نمی گفت » تا اینکه روز بعد یعنی دوّم مرداد ماه سال۶۲ طی عملیات والفجر۲ در تنگه دربند و به منظور آزاد سازی پاسگاه حاج عمران به شهادت رسید.

«شبی علی به خوابم آمد و گفت که داماد شده ام و به من خانه داده اند ولی اولاد ندارم. با لباس سبز نظامی بود. گفتم: می خواهم بیایم و حوری بهشتی ببینم. جواب داد: وقتی آمدی می بینید. »  (مادر شهید)

« ..خداوند را شکر و سپاس که در لحظه های آخر عمرم توانستم ذرّه ای از عشق به خدا و اسلام و امام را با تمام وجودم درک و حس کنم. ای مردم شما را به خون پاک سرور شهیدان نگذارید خون ما بخشکد زیرا که چه بسیار عزیزانی را از دست داده ایم تا توانستیم این انقلاب را به ثمر برسانیم. البته شهادت سعادتی است که نصیب هر کسی نمی شود.. شهادت حد نهایی تکامل انسان است. انسان که یکبار بیشتر نمی میرد و چه بهتر این مردن در راه الله باشد…همیشه به یاد مستمندان و مستضعفان باشید … به روستاها بیشتر رسیدگی کنید … ». (وصیت نامه)

منبع: رایت المهدی