حکایت خروسی که نیست ولی هست!!!

2 Responses to “حکایت خروسی که نیست ولی هست!!!”

1. ناشناس گفت:

   مرداد ۳۱, ۱۳۹۸ در ۱۱:۰۷ ق.ظ

   هرچیز باید سر جای خوش باشد
   قبلا هم رو نامگذاری ها اعتراض داشتیم ولی مسئله را سیاسی و مذهبی می کنند .
   یاد شهدا باید در منطقه مربوط به محل زندگی شهدا یا خیابان های منتهی به گلزار شهدا یا شهرک یا زمین هایی که بنام شهدا توسط بنیاد شهید ساخته میشه نامگذاری بشه .
   در منطقه ای هم که مراکز آموزشی و قراردادره باید به همین موضوع ها از جمله شاعران و نویسندگان ختم بشه .
   چند تا شاخص ملی هم در جای بخصوص مثلا میدان سید عبدالحسین درست است ولی صحبت لاری و فردوسی نامربوط است میشه میدان شهید نصیری رو به میدون مدرس انتقال داد.
   اگر محل دفتر نماینده ثابت داشتیم که تمام نمایندگان اونجا مستقر می شدن می شد خیابان منتهی به اونجا بنام شهید مدرس یا شهید نصیری گذاشت .
   میدون طاووس میشه تغییر نام بده …
   خیابان طالقانی میشه تغییر نام داد و تبدیل به بسیج کرد
   البته اینها نظر شخصی بنده است …

   پاسخ
2. تلخک گفت:

   شهریور ۲, ۱۳۹۸ در ۸:۴۹ ق.ظ

   مشکل شهر ما اینه که وقتی در یه نقطه از شهر میدان و یا ساختمانی ساخته میشه مدتی بی نام میمونه ، از اونجایی که مردم نمیتونن معطل این قضیه بشن به صورت خیلی خود جوش ، براش یه اسم انتخاب میکنن مثلا میدان امام خمینی که مردم یه اسم دیگه روش گذاشتن بعضی مواقع هم شهرداری زحمت میکشه اسم یه خیابان یا پارک قدیمی رو عوض میکنه بطور مثال اسم باغ ملی را که مردم از قدیم به نام اون مانوس بودن ،بوستان فدک میزاره ، که شهرداری میتونست به جای این کار همون اسم را روی یه پارک جدید بزاره

   پاسخ