پدر و مادر را از زاویه دید آنها ببینیم!!

سالمندان که زندگی سخت و دشوار خویش را در فراهم نمودن شرایط زندگی بهتر برای فرزندان خود گذرانده اند و به دوران پیری رسیده اند ، تنها یک آرزو دارند و آن این است که در خانه ای آرام و مملو از محبت در کنار فرزندان و نوادگان خویش ، روزهای آخر عمر را سپری نمایند.متأسفانه در زمان ما ، تکریم سالخوردگان کمرنگ شده و به آنان و مشکلاتشان عنایت کافی نمی شود.

تواضع در برابر والدین و احترام و اطاعت از آنان ، کمترین حقی است که والدین بر گردن فرزندان خود دارند.و آیا با تمام سفارشاتی که دین مبین اسلام نسبت به تکریم والدین داشته می توان ، والدین خویش را به هنگام فرو افتادن در ورطه ناتوانی و خزان زندگی رها کرده و در غربت تنهایی گذاریم؟

 رسول گرامی اسلام فرمودند : یکی از صور تکریم و تعظیم ذات اقدس الهی احترام و تجلیل سالخوردگان مسلمان است.

از عمده ‏ترین راههاى انتقال یک فرهنگ به نسلهاى آینده، رفتار پدر و مادر و مربیان است. کودکان، از آنچه را در رفتار بزرگترها ببینند، الگو می ‏گیرند. احترام به بزرگترها و رعایت ادب و تکریم نسبت به سالخوردگان، اگر در عمل و رفتار ما تجلى یابد، فرزندان ما نیز، این فرهنگ را می ‏آموزند و با همین آداب و سنن بار می‏آیند. کسى که انتظار ادب و معرفت و حق‏ شناسى از فرزندانش دارد، باید همین حالت را نسبت به پدر و مادر و بزرگترها نشان دهد، تا کوچکترها هم از او بیاموزند.

سالمندان امروز جوانان دیروز اند ، پس بهتر است اندکی به فردای خویش نیز بیاندیشیم و سالمندان ، این اندیشه های سرشار و خاموش را تکریم نماییم که تکریم بزرگان مایه برکت در زندگی است.

همه ما باید به یاد آوریم که از همان اوان کودکی پدرها و مادران در کنار ما فرزندان چه مشقت‌های جبران‌ناپذیری صرف کرده‌اند. اگر نگاهی گذرا و سطحی به زندگی معمول هر انسان انداخته شود، جدای از استثناهای زندگی خیلی از آدم‌ها، مشاهده می‌کنیم که همین روال عادی هم گاهی غیرقابل تحمل می‌شود اما والدین برای لذت شیرین فرزندداری از خود می‌گذرند و آن را تحمل می‌کنند.

بارداری مادر و تحمل همه سختی‌های ۹ ماهه آن نخستین درد و سر شیرینی است که والدین آن را می‌پذیرند. درد زایمان و تولد فرزند هر چند شیرین‌تر از عسل برای مادر است اما سرآغاز داستان پرماجرا و سخت است.

تَر و خشک کردن فرزند، بیداری‌های شبانه، تأمین پوشاک، تحمل گرانی، آموزش راه‌ رفتن، به زبان آوردن نوزاد، مسافرت نرفتن و دهها کار دیگر که فقط با گذشت و ایثار پدر و مادر رقم می‌خورد.

تأمین مایحتاج ضروری زندگی، تربیت صحیح، پوشاندن فرزندان، تهیه غذای مناسب، فرستادن فرزندان به مدارس و بعد دانشگاه و همه و همه فقط با همت بلند پدر و مادر بدون هیچ چشمداشتی رقم می‌خورد.

فراهم ساختن محیط امن و آرام برای تحصیل، اعزم به دانشگاه، تأمین هزینه‌های سنگین تحصیل در شهرهای دیگر و غیره با جان و دل از سوی والدین انجام می‌شود.

استرس اعزام فرزند به خدمت مقدس سربازی، انجام مستمر کمک مالی، دغدغه فراهم‌سازی شغل برای آینده بهتر اولادها، تأمین هزینه زندگی جوانان بیکار خانواده، انجام تشریفات پُر خرج و البته انتخاب همسر مناسب برای فرزندان، خرید خانه برای فرزندان، فراهم‌سازی وسایل ازدواج، تأمین سرویس نوزاد و دهها خدمت دیگر از سوی پدر و مادر صورت می‌گیرد.

طی سریع این دوران پُرهیاهو که موجب شکوفایی فرزندان و خوشبختی آنان می‌شود، به قیمت صرف دوران جبران‌ناپذیر عمر پدر و مادر رخ می‌دهد اما و اما با چرخش روزگار و تنهایی والدین، بیماری پدر و مادر و احتیاج آنان به ثمره زندگی‌شان، گاهی با ناملایماتی از سوی فرزندان همه زحمات چندین ساله پدر و مادرها نادیده گرفته می‌شود و بدتر از آن فرزندان حاضرند پدران و مادران خود را روانه خانه سالمندان کنند.

همه بدانیم و بدانیم که زمین گِرد است و روزگار در حال چرخش!! بیایید قدر ارزشمندترین سرمایه‌های زندگی خود را بدانیم!!!

ف ۱۱۰