تولید روزانه ۸۰ تن زباله در شهر لار

سال ۱۴۰۰ با تولید روزانه ۸۰ تن زباله شهری به این نکته خواهیم رسید که عملا” به این سرمایه منطقه ای و ارزشمند بی توجه بوده ایم.

به گزارش میلاد لارستان، سحر یادگارفرد بعنوان یکی از اعضای شورای شهر لار که از چندی در قالب سلسله مقاله‌هایی در پی تحلیل و بررسی پسماند شهر لار است، بخش دیگری از این مقاله را در اختیار میلاد لارستان قرار داده که در زیر می خوانیم:

در یادداشت نشرشده قبلی در قالب پیش گفتار سعی شد به اهمیت پسماند شهری و تعریف آن وهمچنین موارد مرتبط پرداخته شود.

در این بخش نیز قصد دارم در راستای آگاهسازی مردم فهیم شهر لار کمی جزئی تر به این موضوع بپردازم.

برابر تحقیقات میدانی که انجام شده ، اعداد و ارقام بسیار قابل توجه می باشد بطوری که میتوان گفت عدم ساماندهی(بارویکرد فنی و کارشناشی) شیوه اجرای مدیریت پسماند از گذشته تا کنون، کوتاهی و قصور تلقی می گردد.

با بررسی های صورت گرفته، تولید زباله شهری لار درسال۱۳۹۲روزانه۴۰ تن بوده و در سال ۹۵ به ۴۵ تن رسیده است.این روند رو به افزایش در سال ۹۷ نیز ۵۵تن اعلام شده است. سال ۱۴۰۰ با تولید روزانه ۸۰ تن زباله شهری به این نکته خواهیم رسید که عملا” به این سرمایه منطقه ای و ارزشمند بی توجه بوده ایم.

حال با توجه به موارد گفته شده با کسب نظر کارشناسان این حوزه به این موضوع می پردازیم که ۳۰ درصد از میزان تولید زباله ها قابل بازیافت می باشد که با کسر ۵ درصد پِرتی ، بازیافت ۲۵درصدی قطعی است.

در واقع از میزان ۸۰ تن تولید روزانه زباله (صرفاً در شهر لار) ۲۰ تن قابل بازیافت می باشد اما در صورتی که برنامه ریزی دقیق از سوی مدیران شهری لار انجام پذیرد تا از ظرفیت و همکاری شهر های همجوار بهره گیری شود آن وقت به موضوع مهمی تحت عنوان تجمیع زباله دست خواهیم یافت.

پیش بینی می شود با هدف تجمیع ، روزانه بالغ بر ۲۳۰ تن زباله در اختیار داشته باشیم که در این صورت به بازیافت ۵۷ تنی خواهیم رسید.

به نظر میرسد باید مکانیزم مدیریت پسماند در شهر لار به کلی تغییر و تحول یابد و وارد طرح های زیست محیطی امحای پسماند شود و قطعاً میتوان زمینه اشتغالزایی بالغ بر۸۰نفر و از طرفی در آمدپایدار برای شهرداری لار ایجاد کرد و همچنین دیگر مزایا را میتوان به کاهش هزینه های جاری شهرداری(مثل جمع آوری زباله و…)-جلوگیری از آلودگی محیط زیست و… اشاره کرد.

باور کنید که می توانیم…

در پارت بعدی این یادداشت به موانع موجود در تحقق این موضوع مهم خواهیم پرداخت.

ف ۱۱۰