شهید جمشیدون و شهادت با اولین قطره خون…

« … اوایل بهمن ۶۵ بود، در خط دوم در چادرهایی مستقر بودیم. عملیات کربلای ۵ شروع شده بود. همه در آماده باش کامل منتظر فرمان بودیم… یک روز عصر بچه ها در کنار هم نشسته و هر کدام مشغول کاری بودیم. کریم با همان روحیه شاد و خندان که همیشه تبسّمی بر لب داشت به یکباره از جای خود بلند شد و در حالی که انگشتان خون آلودش را نشان می داد گفت: بچه ها این دفعه من شهید می شوم. مگر نشنیده اید که با ریخته شدن اولین قطره خون رزمنده تمامی گناهانش پاک می شود؟ گناهان من هم پاک شد. اگر کسی سفارشی، پیامی برای شهدا دارد بیاورد. بیائید مرا ببوسید. بیائید با من خداحافظی کنید که این دفعه می خواهم بروم. کسی حرفهایش را جدّی نگرفت. به خیال اینکه مثل دفعات قبل که مزاح می کرد دوباره شوخی اش گرفته. ولی طولی نکشید که گردان را به سمت شلمچه حرکت دادند و ساعاتی بعد در عملیات پدافندی کربلای ۵  بودیم که کریم … » سوم بهمن ماه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. روحش شاد .

شهید کریم جمشیدون
نام: کریم
نام خانوادگی: جمشیدون
نام پدر: رضا
تاریخ تولد: ۱۳۴۴
میزان تحصیلات: دیپلم
تاریخ شهادت: ۰۳/۱۱/۱۳۶۵
محل شهادت: شلمچه
نام عملیات: کربلای ۵

تحصیلات دوره ابتدایی را در مدرسه انوشیروان به پایان رساند و وارد مدرسه راهنمایی فرصت (شهید رستگار کنونی) شد. پس از آن تحصیلات خود را در دبیرستان صحبت لاری ادامه داد. همین ایام مصادف با آغاز جنگ بود.

« جوانی مؤمن و متّقی بود. نماز جماعت را ترک نمی کرد و در انجام عبادات الهی کوشا و معتقد بود. از اعضاء فعال پایگاه مقاومت به شمار می رفت و در مسئولیّت نگهبانی در هر جای منطقه و مخصوصاً منزل امام جمعه  لارستان فعّالانه حضور داشت.»(خاطرات خواهر شهید)

در سالهای آغازین تحصیلش در دبیرستان، عازم جبهه مهاباد شد. « به علت اینکه برادرش رحیم در سال ۶۱ شهید شده بود مادرم چندین بار از رفتنش جلوگیری کرد تا اینکه شب آخر به ما گفت: که من امشب نگهبان هستم و ممکن است دیر وقت به خانه برگردم ناراحت نباشید. تا ساعت ۲ نیمه شب منتظرش ماندیم و بر نگشت. خود را به منزل امام جمعه رساندیم و دیدیم که فرد دیگری نگهبان است، وقتی از او پرسیدیم که کریم نگهبان بوده یا نه؟ گفت که امشب نوبت ایشان نبوده. مادرم پرسید امشب هم اعزام بوده؟ جواب داد: بله. گمان می کنم که ایشان نیز اعزام شد… مادرم او را به دست خدا سپرد و گفت: هر چه خیر است پیش می آید… » (خاطرات خانواده)

پس از سه ماه به لار بازگشت. دوره طرح کادر (کارآموزی) دبیرستانش را در کارگاه آلومینیوم سازی گذراند و در همانجا مشغول به کار شد. اواخر سال ۶۴ برای سه ماه به اهواز  و به منطقه عملیاتی والفجر۸ اعزام شد. پس از بازگشت، تحصیلاتش را در دبیرستان شبانه ادامه داد و در رشته اقتصاد فارغ التحصیل شد. « … او آن روزها به خاطر ذوق هنری که داشت به کار عکاسی می پرداخت … »  (خاطرات خانواده)پ

از آنجا که برادرش به درجه رفیع شهادت نائل آمده بود بر اساس ضوابط نظام وظیفه، کریم از خدمت سربازی معاف بود؛ اما شور و اشتیاق جبهه و نیروی ایمانش او را راهی جبهه کرد و با اعزام بزرگ یکصد هزار نفری سپاه محمّد (صلَّی الله علیه و ءاله) عازم شلمچه شد.

« … اوایل بهمن ۶۵ بود، در خط دوم در چادرهایی مستقر بودیم. عملیات کربلای ۵ شروع شده بود. همه در آماده باش کامل منتظر فرمان بودیم… یک روز عصر بچه ها در کنار هم نشسته و هر کدام مشغول کاری بودیم. کریم با همان روحیه شاد و خندان که همیشه تبسّمی بر لب داشت به یکباره از جای خود بلند شد و در حالی که انگشتان خون آلودش را نشان می داد گفت: بچه ها این دفعه من شهید می شوم. مگر نشنیده اید که با ریخته شدن اولین قطره خون رزمنده تمامی گناهانش پاک می شود؟ گناهان من هم پاک شد. اگر کسی سفارشی، پیامی برای شهدا دارد بیاورد. بیائید مرا ببوسید. بیائید با من خداحافظی کنید که این دفعه می خواهم بروم. کسی حرفهایش را جدّی نگرفت. به خیال اینکه مثل دفعات قبل که مزاح می کرد دوباره شوخی اش گرفته. ولی طولی نکشید که گردان را به سمت شلمچه حرکت دادند و ساعاتی بعد در عملیات پدافندی کربلای ۵  بودیم که کریم … » سوم بهمن ماه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. روحش شاد .