فاطمیه یعنی اعتراض به جنایت «سکوت مردم»

حجت الاسلام پناهیان در مراسم شهادت حضرت زهرا در حسینیه ثارا… قم در سال ۹۸ در سخنان مهمی فاطمیه را اعتراض به جنایت «سکوت مردم» نامید. برشهایی کوتاه از سخنرانی این خطیب توانا را با هم می خوانیم:

۱) چرا ما اکثراً دین را یک امر فردی می‌دانیم و زیاد به ابعاد اجتماعی دین، نمی‌پردازیم؟ ریشۀ این مشکل بیشتر از اینکه جهل ما باشد، یک ویژگیِ روحی و روانی‌ است که اکثر انسان‌ها دچارش هستند و آن «جامعه‌ترس» بودن است.

۲) آدم‌ها نوعاً نسبت به جامعه، منفعل و ترسو هستند؛ یعنی از انبوهیِ جمعیت می‌ترسند و مقهور آن می‌شوند لذا نسبت به جامعه صرفاً احساس متأثرشدن دارند نه مؤثر بودن بر جامعه.

۳) یکی از علامت‌های مقهورشدن و تحت تأثیر جامعه قرارگرفتن این است که اگر کسی یا گروهی، ما را تشویق کند حالمان خوب بشود و اگر ما را تحقیر و تمسخر کند، حالمان بد بشود.

۴) کسی که نسبت به جامعه احساس ترس داشته باشد، نمی‌تواند اهلِ امر به معروف و نهی از منکر باشد و موقع امر به معروف، ساکت می‌شود. چون امر به معروف یعنی «من قدرت دارم جامعه را تغییر بدهم. من می‌خواهم بر جامعه تأثیر بگذارم و نمی‌خواهم از جامعه متأثر بشوم.»

۵) تربیت دینی ما می‌گوید که نباید جامعه‌ترس، منفعل و متأثر نسبت به جامعه باشیم. اینکه خیلی‌ها امر به معروف و نهی از منکر را ترک می‌کنند به‌خاطر ضعف و انفعال نسبت به جامعه است. خیلی از آدم‌های خوب، حاضر نیستند از آبروی خود در راه دین خدا خرج کنند چون شجاعتِ این کار را ندارند.

۶) اگر مسئولان جامعه‌ای بد باشند و خراب‌کاری کنند، آدم‌های خوب و معتبر جامعه هم مقصرند؛ چون اینها اگر فریاد بزنند، هیچ مسئولی جرأت خراب‌کاری نخواهد داشت. این آدم‌های خوب، کِی سکوت می‌کنند؟ وقتی که از جامعه بترسند، نه از خدا.

۷) فاطمیه و عاشورا، در واقع قیام و اعتراض نسبت به جنایت مردم است؛ جنایت سکوت و تنهاگذاشتنِ ولیّ خدا! فاطمیه «به راه آوردنِ مردم» با پهلوی شکسته است. زینبیه هم فریاد بر سر مردم با چادر خاکی است.

🚩هیئت ثارالله قم – ۹۸.۱۱.۷