کرونوروز و مسئولیت شهری!

نرم نرمک می رسد اینک بهار، خوش به حال روزگار. روزگاری که نوروز پیش، بر سر سفره هفت‌سین و لابه‌لای آرزوهایمان می‌خواستیم که یک سال دیگر هم فرصت دیدنش را در کنار خانواده داشته باشیم و حالا اگر خدا بخواهد و به فضل الهی اندک زمان دیگری دوام بیاوریم می‌توانیم به شوخی بگوییم جزو بازماندگان ۹۸ ایم و به ۹۹ رسیده‌ایم.(اینجایش به مزاح گفتیم)

تکاپوی ما ایرانی‌ها برای نونوار شدن در واپسین روزهای سال بیش از هر زمان دیگری است. خرید لوازم مورد نیاز،‌ خانه‌تکانی و رسیدگی به کارهای عقب‌مانده از مهم‌ترین فعالیت‌هایی است که ما ایرانی‌ها در واپسین روزهای سال بیشتر از گذشته انجام می‌دهیم. نکته مهمتر اینکه همه ما به قصد نو شدن روح و جسم‌مان شروع به برنامه‌ریزی برای سفر در ایام تعطیلات می‌کنیم و یا خود را آماده پذیرایی از مهمانانمان از سایر نقاط کشور می‌کنیم.

 اما امسال مهمان ناخوانده‌ای شرایط را به کلی متفاوت جلوه داده است: کروناویروس!

سرعت انتشار این ویروس به قدرت سرعت انتشار شایعاتش وسیع است. تبعات این ویروس هرچند کمتر از سایر ویروس‌ها چون سرماخوردگی و آنفلوآنزاست، اما به‌دلیل سرعت همه‌گیر شدنش باید برای مقابله با آن توصیه‌های بهداشتی را با دقت عمل کرد. باید از خودمان شروع کنیم و در ارتباطات و زندگی روزمره برخی ملاحضات را داشته باشیم تا کرونا را به میهمانی نوروزی‌مان دعوت نکنیم. اگر شرایط به همین منوال باشد مطمئنا باید از بسیاری از سفرها، دورهمی‌ها و تفریحات متدوال نوروزی‌مان صرف نظر کنیم و میزبان خودمان در خانه و شهرمان باشیم. حتی خیلی از بازاری‌هایمان از قشم و کیش و … کسب و کارهایشان را تعطیل کرده‌اند و به خانه برگشته‌اند.

 به هر حال گرایش ما به تحول و نو شدن، زدودن غبار و پیراستن نازیبایی‌ها و تزریق پویایی و نشاط بیشتر از گذشته است. ما نیاز داریم که حتی با دیدن گلدان گلی بر حاشیه‌ی پنجره‌ای، لحظه‌ای اخبار و حوادث روزهای گذشته را به فراموشی بسپاریم. ما به صدای بوق و کَرنایی از دور برای فراموشی هیاهوی کرونا نیازمندیم. تحول را برای این‌روزهایمان نیاز داریم حتی به قدر لحظه‌ای، پنجره‌ای، خانه‌ای …

حالا که ما در این دیار مانده‌ایم، مسئولیت ما و همه مسئولان شهری و روستایی برای زیباسازی خانه‌ها، اماکن و معابر و تزریق پویایی و نشاط به جامعه نه تنها کاهش نیافته بلکه بیشتر هم شده است. شهر را برای خودمان زیبا و دلنشین کنیم حتی اگر مهمان نوروزی نباشد. البته طبیعی است جلسات و فعالیت‌هایی که وجهه‌ی عمومی داشته باشد برای احتیاط و پیشگیری از شیوع ویروس کرونا لغو و محدود شود. لازم به ذکر است که متوجهیم و درک می‌کنیم مسئولین در جبهه‌های مختلفی فعالیت دارند و دغدغه‌شان کاستن از نگرانی‌های مردم است، اما این مهم و زیباسازی شهر نیز نباید فراموش شود. توفیقی است که امسال شهری زیبا و ضدعفونی داشته باشیم!

هر سال درست در همین روزها و پس از زمستان، گویی جانی تازه به کالبد شهر و مردمانش دمیده می‌شود. شهرها همسو با مردمانشان غبار از تن شسته و به مدد نگاه هنرمندان و ایده‌های خلاق آنان، نمایشی از طرح و نقش و رنگ را با هر آن چه نشانی از نوروز دارد بر صحنه شهر به تماشا می‌گذارند. زیبایی نوروز امسال را در هیاهوی کرونا فراموش نکنیم. و در پایان به این پیام کلیشه‌ای که هر سال دمادم عید دست به دست می‌شود بسنده می‌کنم:

«نوروز یعنی هیچ زمستانی ماندنی نیست، اگرچه بلندترین شبش یلدا باشد… نوروز یعنی هر طوفان سختی در انتها به آرامش می‌رسد، اگر امیدمان را از دست ندهیم.»

 

مهدی قنبری- مدیر پندری و فعال فرهنگی و اجتماعی