یک پرستار: ایام کرونا سخت ترین دوره کاری ام بود

روابط عمومی دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لارستان، به مناسبت تولد حضرت زینب (س) و روز پرستار، گفت و گویی را با نرجس جاودان، پرستار نمونه بیمارستان امام رضا (ع) لارستان انجام داده است که در ادامه می خوانید:

 

لطفا خودتان را به طور کامل معرفی کنید:

نرجس جاودان، ۲۹ ساله، اصالتا اهل روستای درز و سایبان هستم و بیشتر از ۲۰ است که در لار زندگی می کنم؛ در حال حاضر، پرستار بخش اتفاقات بیمارستان امام رضا (ع) لارستان هستم.

 

قبل از اینکه در بخش اورژانس کار کنید، سابقه کار در چه بخش هایی را داشته اید؟

نزدیک به شش سال و نیم سابقه کار دارم که یک سال و نیم از آن در بخش اتفاقات بیمارستان امیدوار اوز و بقیه آن در بخش اتفاقات بیمارستان لار فعالیت داشته ام.

 

از چه سالی وارد بخش اورژانس شدید؟

از سال ۹۶

 

از تجربه کار در بخش اورژانس برای ما بگویید؟

کار کردن در بخش اورژانس حساسیت های خاص خودش را دارد و اورژانس لار نیز از این قائده مستثنی نیست؛ در اورژانس چیزی قابل پیش بینی نیست و باید هر لحظه برای هر نوع مراجعه کننده و اتفاقی آماده باشیم، البته به جرات می توان گفت که ما تمام تلاش مان را می کنیم تا رسیدگی باکیفیت و بسیار عالی داشته باشیم و نهایت دقت و سرعت را به کار ببریم تا نتیجه دلخواه را به دست بیاوریم.

 

اگر به عقب برگردید باز هم رشته پرستاری را انتخاب می کنید؟ چرا؟

بله بدون شک؛ پرستاری را با علاقه انتخاب کردم؛ دعای خیر بیمار چنان انرژی مثبتی در روحم می دمد که با هیچ‌ چیز قابل تغییر نیست.

 

تلخ ترین و شیرین ترین خاطره دوران پرستاری تان چه بوده است؟

دوست ندارم یادآور خاطرات تلخ باشم، اما تلخ ترین خاطره ها از بین رفتن یک انسان است که می‌تواند عزیز یک خانواده باشد و فوت همکارمان آقای عالیان هم بسیار ناراحت کننده و تلخ بود.

شیرین ترین ها هم از نظر من دیدن سلامتی و بهبودی تمام بیمارانِ مراجعه کننده است.

 

سخت ترین دوره کاری تان چه موقع بوده است؟ چرا؟

ایام کرونا سخت ترین دوره کاری ام بود که از نظر جسمی و روحی آسیب های متعددی به پرستاران وارد کرد و از نظر روحی و ذهنی تاثیر بدی بر جای گذاشت، فشار عصبی آن روزها بسیار زیاد بود و یادآوری آن هم بسیار زجرآور است.

ما پرستاران در آن روزها با مشکلات زیادی از جمله تعداد زیاد شیفت به دلیل درگیری همکاران به کرونا، تعداد بالای بیماران، لغو مرخصی ها و… رو به رو بودیم.

 

با توجه به اینکه شما متاهل هستید همسرتان با شغل تان و شیفت های شب مشکلی ندارند؟

خانواده و همسرم همواره مشوق من بوده و همیشه مرا درک می‌کنند؛ با توجه به اینکه شیفت های پرستاری روزِ تعطیل و غیر تعطیل نمی‌شناسد اما خانواده ام به علاقه من احترام می گذارند و با من همکاری می کنند.

از مادر، همسر و تمام اعضای خانواده ام بابت صبوری شان تشکر می کنم.

 

به عنوان پرستار نمونه، چه انتظاری از مردم و مسئولان دارید؟

از مسئولان می خواهم تا جایگاه و شان اجتماعی ما را در جامعه افزایش دهند و حق و حقوق مناسب‌تری برایمان در نظر بگیرند و از مردم هم می‌خواهم تا همان گونه که ما آن ها را درک می‌کنیم، آن ها هم ما را درک کنند، صبور باشند و اجازه دهند پرستاران با علم و دانش خود و با اولویت به بیماران رسیدگی کنند.

ف ۱۱۰