گزارش/یک بام و دو هوای جان یا نان در موضوع کرونا!

 

دوگانگی تأمین هزینه‌های مایحتاج زندگی در سایه ترس از گرفتار شدن در دام «کرونا» موجب شده تا در برخی از موارد عده‌ای «نان» را بر «جان» ارجحیت دهند و خطر را به جان بخرند و از خانه‌های خود که امن‌ترین مکان برای در امان ماندن از درد منحوس است ترک کنند اما در این میان کسانی هستند که میانجی شده‌اند و از خود مردم به آن‌ها دغدغه مندتراند.

به گزارش میلاد لارستان یکی دو ماهی است که جهان یک مهمان ناخوانده به نام «کرونا» دارد و همه‌جوره برای خود آقایی می‌کند. این وجود منحوس توانسته سلامت، اقتصاد، زندگی، فرهنگ و غیره جوامع انسانی را به دست بگیرد و نام خود را برای مدت‌زمان طولانی بر سر زبان تمام رسانه‌های دنیا بیندازد.

پرداختن به تأثیرات متعدد کرونا که هرروز هم ابعاد تازه‌ای به خود می‌گیرد، نیازمند وقت و تحقیق زیادی است اما آنچه در این گزارش قصد بررسی آن را داریم، موضوع اثرات اقتصادی «کووید ۱۹» بر زندگی آحاد جامعه است.

امروزه با توجه به شرایط بحرانی که ویروس کرونا در جهان ایجاد کرده، توانسته است دو موضوع مهم «جان و نان» مردم را تحت‌الشعاع قرار دهد و به عبارتی در زمان حال بی‌پولی و ترس از بیماری با یکدیگر عجین شده است.

تأکید مسئولان برای حفظ جان، ماندن در قرنطینه خانگی است و دغدغه مردم مشکلات اقتصادی در زمینه‌های تعطیلی و کسادی طولانی‌مدت بازار، برگشت چک، پرداخت اجاره بهاء منزل و مغازه و از همه مهم‌تر تأمین مایحتاج اساسی خانواده‌هایشان مثل غذا و پوشاک و غیره است که سرفصل آخر یعنی معیشت خانواده به سایر فصل‌ها گره‌خورده است.

هرچند بنا به تصمیم ستاد مبارزه با کرونا در سطح کلان تصمیمات مختلفی ازجمله پرداخت بیمه بیکاری، تعویق پرداخت مهلت قبوض، تعویق اقساط بانکی و غیره اتخاذشده است اما وقتی به این مهم نگاه می‌کنیم، علاوه بر آنکه می‌توان با تدبیرهای بهتر کمک‌های بیشتری به اقشار مختلف جامعه داشت بازهم هنگامی‌که به سطح جزءتر می‌نگریم، کاستی‌ها و نواقصی ملموس می‌شود.

علاوه بر اقدامات مسوولان، مردم جامعه در سطح شهرها و روستاها نیز با تشکیل پویش‌های گوناگون به کمک آنان شتافتند و دست‌به‌کارهایی زدند که در برخی ابعاد مردم از مسوولان سبقت‌گرفته و کارستان کرده‌اند. از آن جمله ایجاد کارگاه‌های کوچک و بزرگ خانگی و صنعتی برای تولید ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی و غیره با اهداف خیرخواهانه و بدون وابستگی به هیچ نهاد و سازمانی است و این مهم توانسته شرایط کشورمان را از بسیاری از کشورهای اروپایی و مدعی تمدن و امکانات برتر کند.

دغدغه تأمین معیشت اقشار آسیب‌پذیر، امروزه و در اوج جولان کرونا که منجر به تعطیلی و بیکاری مطلق اغلب مشاغل و اصناف و کارگران و کارفرمایان شده، به‌عنوان یک مطالبه عمومی منجر شده و هر گروهی در قالب‌های مختلف سعی در رفع آن هستند.

در لارستان که مردمش به نیک‌اندیشی زبانزد هستند، از روزهای آغازین شروع فعالیت کرونا، به‌سرعت گروه‌های جهادی بسیجی تشکیل شد و علاوه بر ورود به عرصه تأمین اقلام بهداشتی به‌تدریج و با تعطیلی بازارها و مراکز تجاری، نگاه‌ها به دستگیری از نیازمندان، افراد بی‌بضاعت، افراد بیکار شده و غیره سوق پیدا کرد.

در رأس همه گروه‌ها، نقش گروه‌های جهادگر بسیجی از همه پررنگ‌تر بود. این نهاد مردمی و انقلابی با پشتوانه نیرویی و اعتماد عمومی توانست با جذب مشارکت‌های مردمی کمک‌های بسزایی را جمع‌آوری کند به‌طوری‌که به گفته فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه لارستان با تلاش شبانه‌روزی و ایثارگرانه بسیجیان در نقاط شهری و روستایی این شهرستان فقط در یک مرحله ۴ هزار خانوار موردحمایت قرارگرفته‌اند.

سرهنگ امیر جاهدی بابیان اینکه این کمک‌ها شامل بسته‌های معیشتی و اساسی روزمره مردم است و تلاش شده اقشار محروم و کم‌بضاعت در رأس توجهات باشند تا از آسیب‌های اقتصادی کرونا در امان بمانند، افزود: مقدار زیادی از کمک‌ها نیز در قالب کارت‌های هدیه و پرداخت نقدی بوده است.

مسوول کانون خادم یاران رضوی لارستان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار میلاد لارستان با اشاره به اینکه ۳۰۰ بسته معیشتی غذایی از محل کمک‌های مردمی و آستان قدس رضوی تهیه و در مناطق محروم شهری و روستایی این شهرستان توزیع‌شده است، گفت: در راستای رفع قضا و بلا، به مدت ۱۰ شب قربانی گوسفند در سطح شهر انجام و گوشت‌های نذری در بین اقشار آسیب‌پذیر جامعه توزیع‌شده است.

هادی جهانگیری با اذعان به اینکه در قالب طرح ملی «نسیم رضوی» خادم یاران با سرکشی از بیمارستان‌های محل بستری بیماران کرونایی، علاوه بر عرض خدا قوت به مدافعان سلامت، تعداد ۱۵۰ بسته نبات و همچنین ۱۵۰ غذای تبرکی حرم مطهر امام رضا(ع) بین کادر درمانی، پزشکان، پرستاران و بیماران بستری در بیمارستان لارستان توزیع‌شده است، ادامه داد: طبق هماهنگی‌های صورت گرفته از طریق کانون جهادی رضوی، اقدام به جمع‌آوری گیاه آلوئه ورا جهت تهیه ژل ضدعفونی از منازل و باغ‌ها شده است.

در این زمینه مسئول شورای هیأت های مذهبی لارستان هم در گفت‌وگو با خبرنگار میلاد لارستان بابیان اینکه با توجه به وضعیتی که پیش‌آمده و همه همشهریان ما به‌نوعی درگیر بیماری کرونا و مسائل پیرامون آن هستند هیئت‌های مذهبی لارستان نیز همچون دیگر افراد جهادی در زمینه‌های مختلف انجام‌وظیفه می‌کنند، اظهار داشت: همه هیئت‌های مذهبی درزمینهٔ تهیه ملزومات بهداشتی، غذایی و غیره همکاری داشته و دارند.

عبدالکریم ناطقی با اشاره به اینکه شورای هیات های مذهبی لارستان اقدام به تهیه و توزیع ۱۰۰ بسته مواد غذایی و بهداشتی کرده است، افزود: این بسته‌های معیشتی در اختیار خانواده‌های نیازمندان و اقشار آسیب‌پذیر جامعه قرارگرفته است.

در کنار این گروه‌ها، در جمع خانوادگی نیز لارستانی‌ها دست به ابتکار  زده و با رهبری عضوی از اعضای خانواده‌ها، اقدام به جمع‌آوری کمک‌ها و نذورات می‌شود. این نذورات در بحث مختلفی همچون تأمین هزینه درمان افراد کم‌بضاعت، حمایت از کارگران بیکار شده، تأمین معیشت خانواده‌های بی‌سرپرست، تهیه اقلام بهداشتی، قربانی کردن در جهت رفع بلا و غیره بکار گرفته می‌شود. این ابتکار همچنان در بین لارستانی‌ها در حال شکل‌گیری است.

شکل‌گیری پویش‌های مردمی در لارستان همچون سایر نقاط ایران بسیار پررنگ است که نمونه‌های بارز آن «پویش مالک خوب» در راستای بخشش اجاره بهاء منازل و مغازه‌ها، «پویش مهر فرهنگی» توسط معلمان و فرهنگیان شکل‌گرفته که با اختصاص بخشی از حقوق خود اقدام به تأمین اقلام مایحتاج و معیشت افراد کم‌درآمد یا بیکار شده می‌پردازند.

«پویش نذر نیمه شعبان» که از شهروندان و مسوولان فرهنگی هیأت های مذهبی و اماکن متبرکه خواسته‌شده تا به‌واسطه تعطیلی مجالس جشن در اعیاد، وجوهات تهیه شیرینی و غیره به‌حساب ۵۰۴۱۷۲۱۰۷۱۴۶۳۲۶۰ واریز و کمک‌های جمع‌آوری‌شده صرف خرید بسته‌های معیشتی و بهداشتی نیازمندان شود. «پویش ۳۱۳» نیز هم باهدف جذب مشارکت‌های مردمی در شکل‌گرفته و افراد می‌توانند با واریز کمک‌هایشان به شماره کارت ۶۰۶۲۵۶۱۰۱۴۷۴۶۸۷۲ جهت اهداء بسته معیشتی به ۳۱۳ خانواده شریک شوند.

به گزارش میلاد لارستان، این اقدامات تنها گوشه‌ای از ده‌ها و شاید صدها گام‌هایی است که با خودیاری‌های مردمی با میدان‌داری نیروهای بسیجی جهادی در سطح لارستان در حال اجراست و باعث شده مردم به خاطر تهیه «نان»، خود را از قرنطینه خانگی خارج نکنند و همچنان به حفظ «جان» خود بیاندیشند.

ف ۱۱۰